Urodził się 18 grudnia 1936 roku w Starogardzie Gdańskim. Tam też ukończył szkołę średnią. Z negatywnym skutkiem starał się o przyjęcie do szkoły oficerskiej. Ojciec zginął na froncie wschodnim wcielony do Wehrmachtu. W 1958 r. wstąpił do seminarium duchownego w Gdańsku Oliwie. Po otrzymaniu święceń kapłańskich w 1964 r. został wikariuszem w Kościele Mariackim.

Po tragicznych wydarzeniach grudnia 1970 r. na Wybrzeżu, władze zgodziły się na powierzenie mu pełnionej do dziś funkcji proboszcza parafii św. Brygidy. W ciągu kilku lat z pomocą parafian jak i darów katolików niemieckich, odbudował będący w ruinie kościół. Zabytkowe wnętrze uległo zniszczeniu w 1945 r., dlatego też wiele elementów jego wystroju, to współczesne dzieła gdańskich artystów plastyków. Najważniejszym z nich jest największy na świecie ołtarz stworzony z brył bursztynu.

Z protestującymi robotnikami w 1980 r. zetknął się 17 sierpnia, kiedy to na terenie Stoczni Gdańskiej odprawił dla nich mszę świętą. Powołany został potem na kapelana NSZZ "Solidarność". W stanie wojennym kościół i plebania parafii św. Brygidy były ostoją działalności opozycyjnej. Organizował pomoc materialną dla działaczy związku i ich rodzin. W kościele jak i na placu przykościelnym miały miejsce liczne wiece i manifestacje antyrządowe.

Ksiądz prałat słynął z kontrowersyjnych wypowiedzi jak i elementów wystroju kościoła. Miał żyłkę biznesmena i efektywnego organizatora. Znany był z zamiłowania do dobrych samochodów, eleganckich ubrań i wykwintnych dań. Był kawalerem wielu orderów i wyróżnień międzynarodowych. Nadany mu tytuł Honorowego Obywatela Gdańska otrzymał wraz z działaczami NSZZ" Solidarność" 15 grudnia 2000 r. w Dworze Artusa.

Zmarł 12 lipca 2010 r. na plebanii parafii św. Brygidy, w otoczeniu kapłanów z parafii i przyjaciół.