Lech Wałęsa

atlas100

Urodził się 29 września 1943 r. w Popowie koło Lipna. Ukończył zasadniczą szkołę mechanizacji rolnictwa. Potem pracował w Państwowym Ośrodku Maszynowym jako mechanik. W 1967 r. rozpoczął pracę w Stoczni Gdańskiej jako elektromonter. W czasie strajków grudniowych 1970 r. członek zakładowego komitetu strajkowego. 25 stycznia 1971 r. był wśród tych stoczniowców, którzy na apel ówczesnego przywódcy PZPR Edwarda Gierka odpowiedzieli słynne "Pomożemy".

Zwolniony ze stoczni, pracował w gdańskim Elektromontażu, ciągle śledzony przez władze bezpieczeństwa. Od 1978 r. działał w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża kierowanych przez Bogdana Borusewicza. Z chwilą wybuchu strajku 15 sierpnia 1980 r. w Stoczni Gdańskiej w obronie Anny Walentynowicz, stanął na jego czele. Potem kierował pracami Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, który prowadził rozmowy z delegacją rządową. W imieniu Komitetu podpisał 31 sierpnia 1980 r. słynne porozumienia gwarantujące powstanie niezależnego związku zawodowego. Po powstaniu jesienią tego roku NSZZ "Solidarność", został jego przewodniczącym. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. internowany. Zwolniony po roku odosobnienia, powrócił do rodziny i pracy w Stoczni Gdańskiej. Jednocześnie do 1989 r. stał na czele podziemnych struktur związku. Po rozmowach "okrągłego stołu" i reaktywowaniu Solidarności ponownie jej przewodniczący.

Po wygranych wyborach, od grudnia 1990 r. do końca 1995 r. prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Aktywny na arenie międzynarodowej. Doprowadził do opuszczenia Polski przez wojska radzieckie i rozwiązania Układu Warszawskiego. Polska za jego kadencji nawiązała bliską współpracę z Czechami, Słowacją i Węgrami. Wspierała naród litewski w walce o niepodległość. Nie ustrzegł się jednak błędów w polityce wewnętrznej. W 1995 r. przegrał wybory o kolejną kadencję prezydencką. Po 1995 r. zajął się głównie działalnością na arenie międzynarodowej. Wielokrotnie przebywał w Stanach Zjednoczonych wygłaszając odczyty. Uzyskiwane tam fundusze wspierały działalność Instytutu jego imienia w Warszawie. Jest honorowym gościem wielu kongresów w Polsce i za granicą. W 1983 r. otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla. Doctor honoris causa wielu polskich i zagranicznych uczelni. Obecnie najbardziej znany obok papieża Polak na świecie. Bohater wielu książek, filmów i audycji telewizyjnych. Dzięki niemu Gdańsk znany jest na całym globie.

24 kwietnia 1997 roku Rada Miasta za wkład w budowę demokracji w Polsce nadała tytuły Honorowych Obywateli Gdańska byłym prezydentom Polski - Lechowi Wałęsie, Stanów Zjednoczonych - Georgowi Bushowi i Niemiec Richardowi von Weizsäckerowi. Akty nominacji wręczono w czasie uroczystej sesji Rady w Dworze Artusa 30 czerwca tego roku.


opracował: dr Mirosław Gliński