Paul von Beneckendorff Hindenburg

Jakość życia w Gdańsku i województwie pomorskim w świetle wyników
Urodził się 2 października 1847 r. w Poznaniu. Pochodził z rodziny junkrów pruskich. Wychowanek szkoły kadetów, oficer wojsk pruskich. Uczestniczył w wojnach Prus z Austrią w 1866 r. i Francją 1870-1871. W latach 1878-1885 pracował w Sztabie Generalnym. W 1893 r. dowódca pułku piechoty, następnie dywizji w Karlsruhe. Od 1903 do 1911 r. dowódca IV Korpusu Armijnego w Magdeburgu. Potem w stanie spoczynku. W sierpniu 1914 r. został dowódcą VIII armii w stopniu generała pułkownika. Dowodził nią w czasie zwycięskiej bitwy z wojskami rosyjskimi w Prusach Wschodnich. 27 listopada awansowany do stopnia generała feldmarszałka. 1914-1916 - dowódca frontu wschodniego. W 1916 r. został szefem niemieckiego Sztabu Generalnego. W 1919 r. przeszedł w stan spoczynku. 26 kwietnia 1925 r. wybrany został na prezydenta Niemiec. W styczniu 1933 r. mianował Adolfa Hitlera kanclerzem przekazując ster rządów w Niemczech w ręce partii hitlerowskiej. Zmarł 2 sierpnia 1934 r. w swoim majątku w Ogrodzieńcu /Neudeck/ koło Ostródy. Pochowany został w mauzoleum na polach Grunwaldu.

6 sierpnia 1915 r. Rada Miejska Gdańska nadała mu za zwycięstwo nad Rosjanami jesienią poprzedniego roku tytuł Honorowego Obywatela. Dyplom przekazano mu być może 24 września 1915 r., kiedy przez jeden dzień przebywał w Gdańsku.


opracował: dr Mirosław Gliński
Metryczka publikacji