Urodził się 25 stycznia 1778 r. w rodzinnym majątku Źegocin koło Sławna. Zgodnie z panującą w pruskich rodzinach junkierskich tradycją, przeznaczony został do służby wojskowej. Rodzinny majątek miał przejąć starszy z braci. Wstąpił do wojska 6 lutego 1792 r. Pasowany na oficera, przez kolejne lata służby szybko awansował obejmując coraz wyższe stanowiska. Brał udział w pięciu wojnach okresu napoleońskiego.

W 1833 r. został mianowany generałem lejtnantem, zaś w 1838 r. generałem-gubernatorem Gdańska. Rezydował w dawnym pałacu Mniszchów przy ul. Długie Ogrody 88/89 /rozebrany w 1905 r./. Podlegały mu stacjonujące w Gdańsku oddziały wojskowe. Część z nich wchodziła w skład 2 dywizji, inne stanowiły obsadę poszczególnych fortyfikacji otaczających miasto. W 1840 r. gdański garnizon liczył 6300 żołnierzy. Ze zdaniem gubernatora musiały się liczyć cywilne władze rejencji jak i samego Gdańska. Potwierdza to fakt, iż jeden z pierwszych parowców zbudowanych w stoczni Klawittera nosił nazwę "Rüchel von Kleist ".

W 1839 r. został członkiem Towarzystwa Przyrodniczego w Gdańsku; później jego członkiem honorowym. 6 lutego 1842 r. uroczyście obchodzono pięćdziesięciolecie jego służby wojskowej. Z tej okazji Rada Miejska nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Gdańska. Z powodu złego stanu zdrowia i wieku 70 lat, z dniem l stycznia 1848 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w rodzinnym majątku w Żegocinie, gdzie zmarł w nocy z 14 na 15 marca 1848 r.