BIULETYN INFORMACJI PUBLICZNEJ

WBMiP-III.3120.392.2025.JR

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PRAWA PODATKOWEGO

Prezydent Miasta Gdańska, działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w związku z art. 14b, art. 14c, art. 14d ustawy z dnia 29.08.1997 r.- Ordynacja podatkowa, dalej Op (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia , o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie stwierdza,

że stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego w zakresie stwierdzenia, iż:

1. „agregat pompy głębinowej, nie stanowi budowli, o której mowa w art. 1a ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 707 z późn. zm., dalej upol)” jest nieprawidłowe;
2. „kontenerowe stacje transformatorowe są budynkami i w rezultacie podlegają opodatkowaniu jako budynki zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 2 w związku z art. 4 ust. 1 pkt 2 upol” jest prawidłowe;
3. „stacje transformatorowe znajdujące się w kontenerach jako inne urządzenia techniczne, mogą zostać uznane za budowle wyłącznie w zakresie części budowlanych na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. d) upol” jest nieprawidłowe;
4. „kotłownia kontenerowa nie stanowi budynku lub budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1-2 upol” jest prawidłowe;
5. „kocioł znajdujący się w kotłowni kontenerowej stanowi budowlę w zakresie części budowlanych w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt. 2 lit. b) upol” jest prawidłowe;
6. „żuraw wypadkowy jako urządzenie techniczne niezwiązane trwale z gruntem, nie stanowi budowli, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 upol” jest prawidłowe;
7. „transformatory będące częścią instalacji elektroenergetycznej budynków nie są budowlą w rozumieniu przepisów upol” jest nieprawidłowe;
8. „zbiorniki dwutlenku węgla nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów upol” jest nieprawidłowe;
9. „fundamenty wybudowane pod zbiorniki dwutlenku węgla stanowią budowle w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 lit e) upol” jest nieprawidłowe.

 UZASADNIENIE

W dniu (data wpływu do UM Gdańsk) , (dalej Spółka/Wnioskodawca), złożyła wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego (dalej interpretacja). Wnioskodawca jako Spółka jest polską spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podatnikiem VAT czynnym, podatnikiem podatku od nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem składników majątkowych obejmujących nieruchomości położone na terenie miasta Gdańska, w skład których wchodzą grunty, budynki oraz budowle. Nieruchomości wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Wśród posiadanego majątku, na wskazanych nieruchomościach znajdują się również inne środki trwałe, będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:

1. Agregat pompowy głębinowy – Agregat służy do zasilania w energię elektryczną pompy głębinowej umieszczonej w ujęciu wody, która dostarcza wodę do sieci wodociągowej przyłączonej do budynków Wnioskodawcy. Agregat nie jest umiejscowiony wewnątrz żadnego budynku lub budowli. Agregat nie stanowi elementu instalacji budynku ani budowli, nie jest również bezpośrednio związany z konkretnym budynkiem czy budowlą w sposób umożliwiający ich użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem. Agregat nie jest trwale związany z gruntem i jest zasadniczo rzeczą ruchomą niewzniesioną w wyniku robót budowlanych.
2. Kontenerowe stacje transformatorowe – Kontener, w którym znajdują się stacje transformatorowe, posiada dach, przegrody budowlane, fundamenty oraz jest trwale związany z gruntem. Stacje transformatorowe umieszczone w kontenerach służą do przesyłania energii elektrycznej. Są elementem sieci energii elektrycznej wielu nieruchomości znajdujących się w majątku Wnioskodawcy. Kontenerowe stacje transformatorowe zlokalizowane są na zewnątrz i nie są bezpośrednio związane z konkretnym budynkiem lub budowlą (stanowią odrębne budynki). Powstały w wyniku robót budowlanych. Nie są instalacją budynku lub budowli zapewniająca możliwość użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
3. Kotłownia kontenerowa – Kotłownia kontenerowa służy do przesyłu energii cieplnej do wielu nieruchomości Wnioskodawcy. Analogicznie do kontenerowych stacji transformatorowych, kotłownia nie jest związana funkcjonalnie z konkretnym budynkiem lub budowlą oraz nie pełni funkcji instalacji wewnętrznej tych obiektów. Kotłownia kontenerowa nie jest trwale związana z gruntem. Została posadowiona na gruncie na betonowych bloczkach i nie zostały przeprowadzone prace budowlane polegające na umocowaniu obiektu z gruntem. Przedmiotowe kontenery mają charakter przenośny (mobilny) i mogą być w każdej chwili przeniesione w inne miejsce bez uszkodzenia lub zniszczenia obiektu po odłączeniu do sieci energetycznej. Wewnątrz kotłowni kontenerowej znajdują się piece grzewcze. Piece są przymocowane i stanowią integralną część obiektu kontenerowego.
4. Żuraw wypadowy – Żuraw jest urządzeniem transportowym przeznaczonym do przeładunku towarów. Obiekt jest konstrukcją umożliwiającą przemieszczanie po szynach. Nie jest trwale związany z gruntem – nie posiada fundamentów ani innych elementów konstrukcyjnych łączących z gruntem. Konstrukcja żurawia umożliwia przemieszczane się po torowisku, co oznacza, że ma charakter mobilny i jest kwalifikowany jako rzecz ruchoma. Montaż żurawia polegał wyłącznie na złożeniu jego fabrycznych komponentów, nie prowadzono przy tym żadnych robót ziemnych ani prac budowlanych, takich jak wykonanie fundamentów czy wybudowanie konstrukcji wsporczych. Żuraw nie stanowi części budynku ani budowli, nie pełni również funkcji służebnej wobec innych obiektów budowlanych – nie jest niezbędny do korzystania z budynków lub budowli zgodnie z ich przeznaczeniem.
5. Transformatory (wewnętrzne) – Transformatory znajdują się wewnątrz określonych budynków. Transformatory służą do przesyłu energii elektrycznej oraz stanowią część instalacji elektroenergetycznej umożliwiającej prawidłowe użytkowanie budynków zgodnie z ich przeznaczeniem. Urządzenia te zostały zamontowane w budynkach i są trwale związane z gruntem. Stanowią część składową budynków oraz integralny element instalacji budynków, w których się znajdują.
6. Zbiorniki dwutlenku węgla – zbiorniki znajdują się na terenie należącym do Wnioskodawcy i służą do magazynowania dwutlenku węgla. Każdy ze zbiorników został uprzednio wyprodukowany jako gotowe urządzenie przemysłowe. Zbiorniki te zostały przetransportowane na teren Wnioskodawcy i następnie posadowione na wcześniej przygotowanych fundamentach. Nie powstały zatem i nie zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych. W celu umożliwienia instalacji zbiorników, na działce należącej do Wnioskodawcy zostały wykonane fundamenty, których realizacja wiązała się z prowadzeniem robót budowlanych. Same zbiorniki jednak nie zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych. Nie były one budowane na miejscu przez jakikolwiek proces konstrukcyjny – nie następowało ich wznoszenie etapami z użyciem materiałów budowlanych, jak ma to miejsce w przypadku budynków czy budowli. Nie wykonywano także żadnych prac montażowych, które mogłyby zostać zakwalifikowane jako roboty budowlane. Po zakończeniu robót związanych z wykonywaniem fundamentów, zbiorniki zostały ustawione na przygotowanych podstawach i przymocowane do nich z wykorzystaniem odpowiednich łączników i zakotwień. Zbiorniki te mają zatem charakter ruchomych urządzeń technicznych, które jedynie czasowo są związane z gruntem. Dodatkowo, konstrukcja zbiorników umożliwia ich relatywnie łatwy demontaż i przeniesienie w inne miejsce, bez naruszeń ich funkcji i właściwości technicznych.

W związku z powyższym opisem zaistniałego stanu faktycznego zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym agregat pompowy głębinowy, nie stanowi budowli, o której mowa w art. 1a ust 1 pkt 2 upol?
2. Czy w opisanym stanie faktycznym wniosku kontenerowe stacje transformatorowe są budynkami i w rezultacie podlegają opodatkowaniu jako budynki zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 2 w związku z art. 4 ust. 1 pkt 2 upol?
3. Czy stacje transformatorowe znajdujące się w kontenerach jako inne urządzenia techniczne, mogą zostać uznane za budowle wyłącznie w zakresie części budowlanych na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. d) upol?
4. Czy kotłownia kontenerowa nie stanowi budynku lub budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1-2 upol?
5. Czy kocioł znajdujący się w kotłowni kontenerowej stanowi budowlę w zakresie części budowlanych w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt. 2 lit. b) upol?
6. Czy żuraw wypadowy jako urządzenie techniczne niezwiązane trwale z gruntem, nie stanowi budowli, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 upol?
7. Czy transformatory będące częścią instalacji elektroenergetycznej budynków nie są budowlą w rozumieniu przepisów upol?
8. Czy zbiorniki dwutlenku węgla nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów upol?
9. Czy fundamenty wybudowane pod zbiorniki dwutlenku węgla stanowią budowle w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 lit e) upol?

 

Wnioskodawca, przedstawiając własne stanowisko, w sprawie zaistniałego stanu faktycznego stwierdził, że:

1. Agregat pompowy głębinowy nie stanowi budowli w rozumieniu przepisu art. 1a ust. 1 pkt 2 upol i w rezultacie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
2. Kontenery, w których umieszczone są stacje transformatorowe, spełniają ustawową definicję budynku i powinny być opodatkowane od podstawy opodatkowania stanowiącą powierzchnię użytkową budynku.
3. Stacje transformatorowe, sklasyfikowane jako inne urządzenia techniczne stanowią budowle wyłącznie w zakresie części budowlanych na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. d upol i w rezultacie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w zakresie tych części budowlanych.
4. Kontenery, w których umieszczone są kotły grzewcze, nie spełniają ustawowych definicji budynku oraz budowli i w rezultacie nie powinny stanowić przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
5. Kocioł znajdujący się wewnątrz przenośnego kontenera, nie stanowi budowli i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
6. Żuraw wypadowy nie jest trwale związany z gruntem oraz nie powstał w wyniku prac budowlanych. W konsekwencji nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów upol oraz nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości
7. Transformatory wewnętrzne stanowią instalację budynku, w którym się konkretny transformator znajduje i nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania jako budowla.
8. Zbiorniki dwutlenku węgla nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów upol i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
9. Fundamenty pod urządzenia techniczne jakimi są zbiorniki dwutlenku węgla stanowią budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 lit e upol oraz podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 upol budynek to obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz który posiada fundamenty i dach, z wyłączeniem obiektu, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność.

Jak wskazuje Wnioskodawca, w myśl art. 1a ust. 1 pkt 2 upol za budowlę uznaje się:

1. obiekt niebędący budynkiem, wymieniony w załączniku nr 4 do ustawy, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem,
2. elektrownię wiatrową, elektrownię jądrową i elektrownię fotowoltaiczną, biogazownię, biogazownię rolniczą, magazyn energii, kocioł, piec przemysłowy, kolej linową, wyciąg narciarski oraz skocznię, w części niebędącej budynkiem - wyłącznie w zakresie ich części budowlanych,
3. urządzenie budowlane - przyłącze oraz urządzenie instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, oraz inne urządzenie techniczne, bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w lit. a, niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem,
4. urządzenie techniczne inne niż wymienione w lit. a-c - wyłącznie w zakresie jego części budowlanych,
5. e) fundamenty pod maszyny oraz pod urządzenia techniczne, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową
6. wzniesione w wyniku robót budowlanych, także w przypadku, gdy stanowią część obiektu niewymienionego w ustawie.

Stosownie do treści art. 1a ust. 1 pkt 2b upol roboty budowlane to prace polegające na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub montażu, do których stosuje się przepisy upb.

Natomiast zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2c upol za trwałe związanie z gruntem uważa się takie połączenie obiektu budowlanego z gruntem, które zapewnia temu obiektowi stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym niezależnym od działania człowieka, mogącym zniszczyć lub spowodować przemieszczenie lub przesunięcie się obiektu budowlanego na inne miejsce.

Zgodnie ze wspomnianym w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. a upol, w załączniku nr 4 ustawodawca wymienił następujące obiekty budowlane będące budowlą:

1. odkryty obiekt sportowy inny niż wymieniony w poz. 2
2. płyta stadionu, tunel dla zawodników, trybuny - wchodzące w skład stadionu
3. amfiteatr
4. zbiornik wody surowej, hala technologiczna, zbiornik retencyjny wody uzdatnionej, odstojnik wód popłucznych - wchodzące w skład stacji uzdatniania wody
5. stacja zlewna, przepompownia ścieków oczyszczonych, osadnik wstępny, osadnik wtórny, reaktor biologiczny, komora tlenowa, komora rozdziału, komora niedotleniona, komora beztlenowa, zagęszczacz grawitacyjny, instalacja do odwadniania osadów, instalacja do odgazowywania, stacja zagęszczania osadu nadmiernego, stacja dozowania kwasu octowego, zbiornik wyrównawczy cieczy nadosadowej, przepompownia osadu recyrkulowanego i nadmiernego, komora predenitryfikacji - wchodzące w skład oczyszczalni ścieków
6. obiekt, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność, inny niż wymieniony w poz. 4 i poz. 5
7. obiekt ochronny
8. nadziemne i podziemne przejście dla pieszych, ciąg pieszy
9. obiekt hydrotechniczny: zapora, próg, stopień wodny, jaz, śluza wałowa, syfon, brama przeciwpowodziowa, kanał, śluza żeglowna, opaska brzegowa, ostroga brzegowa, rów melioracyjny inny niż ziemny, obiekt zrzutu wody, obiekt zrzutu ścieków, obudowa ujęć wód podziemnych
10. obiekt kontenerowy trwale związany z gruntem
11. wiata, z wyłączeniem wiaty wymienionej w art. 1a ust. 1 pkt 2a lit. c
12. podbudowa słupowa dla linii kablowej, fundament, konstrukcja wsporcza, wolno stojący maszt antenowy, wolno stojąca wieża, szafa telekomunikacyjna, słupek telekomunikacyjny - wchodzące w skład sieci telekomunikacyjnej
13. występujące samodzielnie lub stanowiące element sieci obiekty, których charakterystycznym parametrem jest długość:
14. wodociąg, gazociąg, ciepłociąg oraz inny rurociąg,
15. trakcja elektroenergetyczna, linia elektroenergetyczna,
16. linia kablowa podziemna, umieszczona bezpośrednio w ziemi lub nadziemna, z wyłączeniem kabli telekomunikacyjnych dowieszonych do już istniejącej linii kablowej nadziemnej,
17. kanalizacja kablowa, z wyłączeniem zainstalowanych w niej kabli,
18. kanał technologiczny, z wyłączeniem zainstalowanych w nim kabli,
19. kanał inny niż wymieniony w załączniku

- wraz z przewodami, fundamentem, podbudową słupową oraz konstrukcją wsporczą, o ile je posiadają

14. przystań, sztuczna wyspa, basen portowy, dok, falochron, nabrzeże, molo, pirs, pomost, pochylnia, dalba, stawa
15. pas startowy, droga kołowania, płyta lotniskowa, plac postojowy, plac manewrowy - znajdujące się na terenach lotnisk oraz lądowisko
16. droga, wjazd, zjazd i wyjazd z drogi, zatoka parkingowa
17. droga kolejowa, tj. tory kolejowe, w tym rozjazdy i skrzyżowania torów, wchodzące w ich skład szyny, szyny żłobkowe, kierownice, odbojnice, prowadnice, zwrotnice, krzyżownice i inne elementy rozjazdów, podkłady kolejowe i przytwierdzenia, drobne elementy nawierzchni kolejowej, podsypka, w tym tłuczeń i piasek, wraz z elementami wymienionymi w pkt 2-11 załącznika nr 1 do ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym
18. most, wiadukt, estakada, przepust, przejazd
19. ujęcie wód morskich, ujęcie wód śródlądowych
20. konstrukcja oporowa, konstrukcja wsporcza inna niż wymieniona w załączniku
21. tunel
22. ogrodzenie
23. składowisko odpadów
24. parking znajdujący się poza budynkiem, plac postojowy, plac składowy, plac pod śmietnik, podjazd, zadaszenie
25. wolno stojące: wieża, maszt, oświetlenie zewnętrzne oraz wolno stojące trwale związane z gruntem: instalacja przemysłowa inna niż wymieniona w załączniku, tablica reklamowa, urządzenie reklamowe
26. wolno stojący komin, chłodnia kominowa
27. waga samochodowa, waga kolejowa
28. przekrycie namiotowe, powłoka pneumatyczna, strzelnica, kiosk uliczny, pawilon sprzedaży ulicznej, pawilon wystawowy - trwale związane z gruntem

Ad 1 Zdaniem Wnioskodawcy - odnosząc treść powyższych przepisów do stanu faktycznego sprawy i kwestii opodatkowania agregatu pompowego, należy zauważyć w pierwszej kolejności, że agregat jest rzeczą ruchomą i nie jest trwale związany z gruntem. Został zamontowany przy pompie głębinowej w ujęciu wody i jest elementem sieci wodociągowej. Niemniej nie spełnia w ocenie Wnioskodawcy cech pozwalających uznać agregat za budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Ad 2 W kwestii opodatkowania kontenerów, w których znajdują się stacje transformatorowe, w opinii Wnioskodawcy należy rozstrzygnąć w pierwszej kolejności czy kontenery mogą być zakwalifikowane jako budynki lub budowle.

Zgodnie z przytoczoną definicją budynku, za budynek uznaje się obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz który posiada fundamenty i dach.

Przedstawiona w stanie faktycznym kontenerowa stacja transformatorowa spełnia wszystkie powyższe kryteria do uznania obiektu budowlanego za budynek tj. została wzniesiona w wyniku robót budowlanych, jest trwale związana z gruntem, posiada przegrody budowlane oraz fundamenty i dach. Kontener nie jest również obiektem, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność.

Z uwagi na spełnienie przez przedmiotowy kontener cech budynku, obiekt nie może stanowić jednocześnie budowli, pomimo, że obiekt kontenerowy został wymieniony w załączniku nr 4 do upol jako budowla, jeśli jest on trwale związany z gruntem.

Zgodnie z uzasadnieniem do projektu nowelizacji ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o opłacie skarbowej (druk 741, dalej: „Uzasadnienie”): „zostanie utrzymana obowiązująca w obecnych przepisach zasada pierwszeństwa kwalifikacji obiektu jako budynku, co oznacza, że najpierw będzie należało ustalić, czy dany obiekt jest budynkiem, a jeżeli nie jest, to dopiero następnie będzie można rozważać jego kwalifikację do kategorii budowli, jeżeli obiekt ten będzie spełniał przesłanki do uznania za budowlę, przewidziane w projektowanych przepisach. Żaden budynek nie może być bowiem jednocześnie budowlą, a żadna budowla nie może być jednocześnie budynkiem, przy czym pierwszeństwo ma zawsze kwalifikacja danego obiektu jako budynku”.

Mając na uwadze przywołane przepisy, stan faktyczny oraz treść ww. Uzasadnienia, Wnioskodawca stwierdza, że kontenerowe stacje transformatorowe będą spełniać definicję budynku i w rezultacie stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 2 upol będą podlegać opodatkowaniu jako budynki, a podstawą opodatkowania będzie powierzchnia użytkowa budynku.

Ad 3 Dalej Wnioskodawca wskazuje, że w kontenerach znajdują się urządzenia techniczne, jakim są stacje transformatorowe. Stacje transformatorowe znajdujące się w kontenerze, stosownie do opisanego stanu faktycznego, powstały w wyniku prowadzonych robót budowlanych (budynku oraz stacji w nim się znajdującej). Stacje transformatorowe ponadto spełniają definicję trwałego związania z gruntem stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 2c upol tj. są połączone z gruntem w sposób zapewniający stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym niezależnym od działania człowieka, mogącym zniszczyć lub spowodować przemieszczenie lub przesunięcie się obiektu budowlanego na inne miejsce.

Transformatory nie zostały wprost wymienione jako budowle w załączniku nr 4 do upol. Transformatory nie mogą być również uznane za budowle na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. b oraz e upol.

Ze względu na fakt, że stacje transformatorowe są urządzeniami technicznym, mogą być zatem zakwalifikowane jako budowle stosownie do treści art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c lub d upol. Należy jednak stwierdzić, że transformatory nie spełniają definicji budowli z lit. c powyższego przepisu, gdyż nie są bezpośrednio związane z jakimkolwiek budyniem lub budowlą i nie są niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. W konsekwencji – w opinii Wnioskodawcy - stacje transformatorowe zakwalifikować należy do „innych urządzeń technicznych”, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. d upol i uznać za budowle wyłącznie w zakresie części budowlanych.

Ad 4 Jak podkreśla dalej Wnioskodawca dokonując odpowiedniej kwalifikacji kontenera (kotłowni kontenerowej) jako budynku lub budowli należy zgodnie z zasadą pierwszeństwa, analogicznie jak w przypadku kontenerowych stacji transformatorowych, dokonać próby kwalifikacji w pierwszej kolejności jako budynku.

Zgodnie z przepisem art. 1a ust. 1 pkt 1 upol za budynek uznaje się obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz który posiada fundamenty i dach.

Przedmiotowy kontener, w którym usytuowana jest kotłownia, nie spełnia – zdaniem Wnioskodawcy - powyższej definicji, gdyż nie posiada fundamentów (posadowiony jest na betonowych bloczkach).

Wobec niespełnienia cech budynku, dalej Wnioskodawca rozpatruje, czy przedmiotowy kontener nie spełnia definicji budowli w rozumieniu przepisów upol.

W opinii Wnioskodawcy obiekt kontenerowy został wskazany przez ustawodawcę w załączniku nr 4 do upol w pozycji nr 10. W Uzasadnieniu do projektu ustawy czytamy, że wymienienie obiektu kontenerowego w załączniku do ustawy zawierającym wyliczenie obiektów stanowiących budowle pozwoli uniknąć tych wątpliwości i przesądzi, że obiekty kontenerowe na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości będą budowlą, jeżeli nie spełnią przesłanek definicji budynku. Dodatkowo obiekt kontenerowy będzie mógł zostać opodatkowany jako budowla, jeżeli będzie spełniał przesłankę trwałego związania z gruntem. Do uznania kontenera za budowlę niezbędne jest – zdaniem Wnioskodawcy - zatem trwałe związanie obiektu kontenerowego z gruntem.

Jak wskazuje Wnioskodawca - w myśl art. 1a ust 1 pkt 2c upol za trwałe związanie z gruntem uważa się takie połączenie obiektu budowlanego z gruntem, które zapewnia temu obiektowi stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym niezależnym od działania człowieka, mogącym zniszczyć lub spowodować przemieszczenie lub przesunięcie się obiektu budowlanego na inne miejsce.

Kotłownia kontenerowa ma charakter mobilny i nie powstała w wyniku ziemnych robót budowalnych polegających na montażu i przytwierdzeniu obiektu do gruntu. Możliwe jest przemieszczenie lub przesunięcie kotłowni kontenerowej w inne miejsce bez jej uszkodzenia lub zniszczenia. W rezultacie, w ocenie wnioskodawcy, przedmiotowy obiekt nie spełnia ustawowej definicji trwałego związania z gruntem.

Ponadto w Uzasadnieniu do projektu, ustawodawca wprost wykluczył uznanie za budowlę kontenerów, które mają charakter mobilny tj. zostały jedynie posadowione na gruncie (bloczkach) bez faktycznego połączenia z gruntem: „trwałe związanie z gruntem proponuje się zdefiniować jako takie połączenie obiektu budowlanego z gruntem, które zapewnia temu obiektowi stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym niezależnym od działania człowieka, mogącym zniszczyć, spowodować przemieszczenie lub przesunięcie się obiektu na inne miejsce. Przez połączenie obiektu budowlanego z gruntem należy rozumieć wykonanie pewnych czynności w celu ich połączenia, a nie jedynie posadowienia obiektu budowlanego na gruncie. To połączenie ma właśnie zapewnić obiektowi stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym niezależnym od działania człowieka, a zatem obiektami trwale związanymi z gruntem nie będą dowolne obiekty, których masa lub konstrukcja powodują, że nie ulegają one przesunięciu przez czynniki atmosferyczne, w tym np. kontenery mobilne, niepołączone w żaden sposób z podłożem. Reasumując, trwałe związanie z gruntem nie obejmuje sytuacji, w której dany obiekt został jedynie posadowiony na gruncie w ten sposób, że stawia opór czynnikom zewnętrznym, a brak jest natomiast elementu połączenia (np. kontenery mobilne)”.

Mając na uwadze powyższe – zdaniem Wnioskodawcy - należy stwierdzić, że przedmiotowe kontenery nie spełnią definicji zarówno budynku (brak fundamentów) jak i budowli (brak trwałego związania z gruntem) i w rezultacie nie będą stanowić przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Ad 5 Wnioskodawca odnosząc się do umieszczonych w kontenerach kotłów, zauważa, że w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. b upol wymieniono wprost jako budowlę: elektrownię wiatrową, elektrownię jądrową i elektrownię fotowoltaiczną, biogazownię, biogazownię rolniczą, magazyn energii, kocioł, piec przemysłowy, kolej linową, wyciąg narciarski oraz skocznię, w części niebędącej budynkiem – opodatkowane są wyłącznie w zakresie ich części budowlanych.

Zgodnie z definicja budowli w upol do uznania wskazanego wyżej obiektu za budowlę konieczne jest jeszcze spełnienie przesłanki wzniesienia w wyniku robót budowlanych. Stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 2b upol za roboty budowlane uważa się prace polegające na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub montażu, do których stosuje się przepisy upb.

Zdaniem Wnioskodawcy piece nie powstały w wyniku prac budowlanych; zostały posadowione wraz z kontenerem, do którego są przymocowane i w którym się znajdują, na gruncie Wnioskodawcy. Ze względu na brak trwałego związania z gruntem, kotły mogą być swobodnie (wraz z kontenerem) przemieszczane do innego miejsca. W rezultacie Wnioskodawca jest zdania, że przedmiotowe kotły nie stanowią budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 upol.

Ad 6 W dalszej części wniosku Wnioskodawca wskazuje, że opisany w stanie faktycznym żuraw jest urządzeniem technicznym. Nie jest trwale związany z gruntem, nie posiada fundamentów, a jego cechy konstrukcyjne umożliwiają poruszanie się po odpowiednich szynach. Żuraw traktowany jest jako rzecz ruchoma. Żuraw został wzniesiony w wyniku montażu jego fabrycznych części tj. nie zostały przeprowadzone żadne prace ziemne związane z przyłączeniem żurawia do gruntu za pomocą np. fundamentów lub innych budowlanych konstrukcji wsporczych.

Żuraw nie został wymieniony w załączniku nr 4 do upol oraz art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. b upol. W ocenie Wnioskodawcy nie sposób również zakwalifikować żurawia jako budowli na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, który stanowi, że budowlą jest urządzenie budowlane - przyłącze oraz urządzenie instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, oraz inne urządzenie techniczne, bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym wniosku, żuraw nie pełni służebnej roli i nie jest bezpośrednio związany z konkretnym budynkiem lub obiektem, o którym mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. a upol i nie jest niezbędny do ich używania zgodnie z przeznaczeniem. Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotowy żuraw nie może zostać zakwalifikowany jak budowla na podstawie omawianego przepisu.

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowy obiekt może być uznany za budowlę na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. d upol Zgodnie z tym przepisem budowlą jest urządzenie techniczne inne niż wymienione w lit. a-c – wyłącznie w zakresie części budowlanych.

Niemniej, Wnioskodawca zauważa, że żuraw nie posiada de facto części budowlanych tj. elementów urządzeń technicznych takich, jak fundamenty, konstrukcji wsporczych czy obudowy służących posadowieniu, utrzymaniu lub osłonie urządzenia.

Ponadto żuraw nie został wzniesiony w wyniku prac budowlanych, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2b upol. Żuraw konstrukcyjnie zawiera w sobie wszystkie powyższe elementy niezbędne do funkcjonowania i nie zostały na nim wykonane żadne prace budowlane, w tym ziemne związane z przymocowaniem do gruntu.

Opisany w stanie faktycznym wniosku żuraw wypadowy nie stanowi w ocenie Wnioskodawcy budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 upol i nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Ad 7 Natomiast w kontekście kwalifikacji transformatorów wewnętrznych, zgodnie z treścią znowelizowanych przepisów art. 1a ust. 1 pkt 1 upol za budynek uznaje się obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Za instalacje budynku - zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem - uznaje się instalacje:

• wodociągową ciepłej i zimnej wody,
• ściekową,
• deszczową,
• ogrzewczą,
• wentylację i klimatyzację,
• gazową,
• elektryczną.

Jak zaznacza Wnioskodawca w Uzasadnieniu do projektu upol wyjaśniono, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości będzie budynek wraz z instalacjami (o ile je posiada) zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Instalacje takie jak: instalacja elektroenergetyczna, wodociągowa, kanalizacyjna, cieplna, telekomunikacyjna, gazowa nie będą stanowiły odrębnego przedmiotu opodatkowania i nie będą w konsekwencji podlegały opodatkowaniu, gdyż podstawą opodatkowania budynku jest jego powierzchnia użytkowa.

Transformatory zlokalizowane wewnątrz budynków stanowią część składową budynku i są częścią instalacji elektroenergetycznej niezbędnej do funkcjonowania budynków, w których się znajdują. Wnioskodawca stwierdza, że nie mogą być uznane za budowle w rozumieniu przepisów upol i stanowić samodzielnego przedmiotu opodatkowania jako budowla, lecz powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości w ramach instalacji budynków tj. od powierzchni użytkowej budynków.

Ad 8 Wnioskodawca wyjaśnia, że stosownie do treści art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. a upol za budowlę uznaje się obiekt niebędący budynkiem, wymieniony w załączniku nr 4 do ustawy, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. W załączniku nr 4 do upol ustawodawca wymienił m. in. następujące obiekty:

• zbiornik wody surowej, hala technologiczna, zbiornik retencyjny wody uzdatnionej, odstojnik wód popłucznych - wchodzące w skład stacji uzdatniania wody oraz
• obiekt, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność, inny niż wymieniony w poz. 4 i poz. 5.

Zgodnie jednak z art. 1a ust. 1 pkt 2 upol dla uznania danego obiektu za budowlę konieczne jest nie tylko jego rodzajowe wymienienie w załączniku nr 4 do ustawy, ale również fakt jego wzniesienia w wyniku robót budowlanych. W tym kontekście kluczowe znaczenie ma rozumienie pojęcia „robót budowlanych”.

Za roboty budowlane, zgodnie z treścią art. 1a ust. 1 pkt 2b upol, uważa się prace polegające na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub montażu, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Robotami budowlanymi jest zatem wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a więc proces polegający na tworzeniu nowego obiektu z materiałów budowlanych, bezpośrednio na gruncie.

Ad 9 Wnioskodawca we wniosku opisuje, że w analizowanym przypadku przedmiotowe zbiorniki dwutlenku węgla nie zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych, lecz zostały uprzednio wyprodukowane jako samodzielne urządzenia przemysłowe, a następnie dostarczone na miejsce i osadzone na przygotowanych wcześniej fundamentach. Czynność ta polegała na ich mechanicznym posadowieniu oraz ewentualnym zakotwieniu, przymocowaniu, bez przeprowadzania robót budowlanych. Zatem w stosunku do samych zbiorników nie wykonano czynności budowlanych polegających na ich budowie, wznoszeniu, murowaniu, zbrojeniu czy betonowaniu.

W konsekwencji Wnioskodawca uznaje, że zbiorniki te, mimo że mogą potencjalnie spełniać kryteria funkcjonalne wskazane w załączniku nr 4 do upol, nie spełniają warunku formalnego określonego w art. 1a ust. 1 pkt 2 upol, tj. nie zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych. Ich posadowienie na fundamentach nie może zostać utożsamione z budową obiektu budowlanego, a jedynie z montażem gotowego urządzenia na przygotowanej uprzednio podstawie technicznej.

Wnioskodawca podkreśla, że samo wykonanie fundamentów pod zbiornik, które rzeczywiście wymagało wykonania robót budowlanych w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, nie przesądza o uznaniu zbiornika za budowlę. Fundamenty pod urządzenia techniczne mogą zostać uznane za odrębną budowlę na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. e upol jako samodzielne elementy konstrukcyjne, jednak sam zbiornik – jako obiekt ruchomy i niewzniesiony w drodze robót budowlanych – nie powinien być objęty zakresem przedmiotowym podatku od nieruchomości jako budowla.

Reasumując, zbiorniki dwutlenku węgla – zdaniem Wnioskodawcy - posadowione na uprzednio przygotowanych fundamentach, nie stanowią budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. a upol, ponieważ nie zostały wzniesione w drodze robót budowlanych. Przedmiotem opodatkowania mogą być jedynie fundamenty jako odrębny element budowlany spełniający kryteria budowli, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. e upol.

W toku rozpatrywania niniejszej sprawy tut. organ podatkowy uznał, że niezbędne jest uzupełnienie wniosku złożonego przez Wnioskodawcę.

Z uwagi, że przedstawiony we wniosku zaistniały stan faktyczny nie wykazywał pełnych cech indywidualizujących w stopniu umożliwiającym dokonanie właściwej oceny zaprezentowanego stanowiska zaistniała konieczność wezwania Wnioskodawcy - postanowieniem z dnia 18.07.2025 r. sygn. WBMiP-III.3120.392.2025.JR, do uzupełnienia treści wniosku o wydanie indywidulanej interpretacji przepisów prawa podatkowego i udzielenia wyczerpujących wyjaśnień dotyczących przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego poprzez wskazanie:

1. w zakresie stacji transformatorowych:
2. z jakich elementów składają się stacje transformatorowe?
3. z czym stacje transformatorowe są fizycznie połączone?
4. czy stacje transformatorowe zawierają elementy – układy zabezpieczenia/systemy ochrony/urządzenia monitorujące, zapewniające bezpieczeństwo w przypadku ich użytkowania i awarii?
5. do czego służą stacje transformatorowe, jaka jest ich rola?
6. czy stacje transformatorowe zmieniają napięcie prądu przesyłanego liniami energetycznymi?
7. co (oprócz stacji transformatorowych) wchodzi w skład sieci elektroenergetycznej, o której mowa we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji?
8. w zakresie transformatorów (wewnętrznych):
9. z jakich elementów składają się transformatory (wewnętrzne)?
10. z czym transformatory (wewnętrzne) są fizycznie połączone?
11. czy transformatory (wewnętrzne) zmieniają napięcie prądu przesyłanego liniami energetycznymi?
12. czy transformatory wewnętrzne stanowią część sieci elektroenergetycznej? Czy stanowią samodzielny obiekt budowlany?
13. jeśli transformatory wewnętrzne stanowią część instalacji elektroenergetycznej umożliwiającej prawidłowe użytkowanie budynków zgodnie z ich przeznaczeniem, to jaką funkcję pełni ta instalacja względem budynku?
14. czy dany transformator (wewnętrzny) służy wyłącznie budynkowi, w którym się znajduje, czy również innym budynkom?
15. czy transformatory (wewnętrzne) zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych?

• w zakresie zbiorników dwutlenku węgla:

1. czy podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym przeznaczenie zbiorników dwutlenku węgla jest pojemność? Jaki jest podstawowy parametr techniczny wyznaczający przeznaczenie zbiorników dwutlenku węgla?

W dniu 21.07.2025 r. Wnioskodawca wystąpił z prośbą o przesunięcie terminu udzielenia odpowiedzi w zakresie uzupełnienia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym pismem z dnia 25.07.2025 r. na prośbę skierowaną przez Wnioskodawcę wyznaczono nowy termin zastosowania się do ww. wezwania do dnia 14.08.2025 r.

Następnie w odpowiedzi z dnia 7.08.2025 r. (data wpływu do UM Gdańsk) Wnioskodawca wskazał, że stacje transformatorowe, zwane również stacjami TRAFO lub trafostacjami, składają się z transformatora, rozdzielni średniego napięcia („SN”), rozdzielni niskiego napięcia („NN”) oraz potencjalnie dodatkowych urządzeń pomocniczych. Transformator służy do zmiany poziomu napięcia, a rozdzielnie do bezpiecznego łączenia, przerywania i rozdziału obwodów elektrycznych. Stacje transformatorowe połączone są od strony zasilania linią kablową SN. Od strony wyjścia połączone są linią kablową NN z szafkami rozdzielczymi NN. Stacje transformatorowe umieszczone są w kontenerach znajdujących się na zewnątrz i nie są (poza kontenerami) fizycznie połączone z innymi obiektami. Stacje transformatorowe zawierają wymienione w pytaniu elementy - układy zabezpieczenia/systemy ochrony/urządzenia monitorujące, zapewniające bezpieczeństwo w przypadku ich użytkowania i awarii, których celem jest zapewnienie bezpieczeństwa w użytkowaniu oraz na wypadek awarii.  Stacje transformatorowe przetwarzają energię elektryczną na różnych poziomach napięć. Ich głównym elementem jest transformator, który umożliwia zmianę napięcia prądu przemiennego. Stacje transformatorowe znajdują się w różnych miejscach i pełnią kluczową rolę w obudowie technicznego systemu zasilania. Nie są ponadto związane bezpośrednio z określonym budynkiem lub budowlą. Pełnią funkcję służebną (przetwarzania energii elektrycznej) do szeroko rozumianego kompleksu nieruchomości znajdującego się na Wyspie Ostrów w majątku Wnioskodawcy. Stacje transformatorowe zmieniają napięcie prądu przesyłanego liniami energetycznymi. W skład sieci elektroenergetycznej, do której zalicza się również stacja transformatorową wchodzą również linie kablowe, linie 15kV (kilowolt), linie NN oraz kanały kablowe.

Z kolei – jak wskazuje Wnioskodawca - transformatory wewnętrzne składają się z dwóch głównych elementów: rdzenia i uzwojeń. Rdzeń, zazwyczaj wykonany ze stali, przewodzi strumień magnetyczny. Uzwojenia, wykonane z drutu (miedzianego lub aluminiowego), są nawinięte na rdzeń i nie są ze sobą połączone elektrycznie, ale generują pole magnetyczne, które przekazuje energię między uzwojeniami. Transformatory składają się z rozdzielni SN, rozdzielni NN oraz dodatkowych ruchomych urządzeń pomocniczych np. kabli. Transformatory służą do zmiany poziomu napięcia, a rozdzielnie do bezpiecznego łączenia, przerywania i rozdziału obwodów elektrycznych. Transformatory wewnętrzne opisane w stanie faktycznym są połączone z rozdzielnią SN oraz NN. Są ponadto połączone z siecią elektroenergetyczną związaną z budynkami, w których się znajdują. Ponadto opisane w stanie faktycznym wniosku transformatory wewnętrzne zmieniają napięcie prądu przesyłanego liniami energetycznymi. Transformatory wewnętrzne stanowią część sieci elektroenergetycznej, która umożliwia zgodne z przeznaczeniem funkcjonowanie budynków, w których znajdują się transformatory. Co do zasady, omówione w stanie faktycznym wniosku, transformatory wewnętrzne samodzielnie nie mogą - zdaniem Wnioskodawcy - stanowić obiektu budowlanego. Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2a upol za obiekt budowlany uważa się budynek lub budowlę. Mając zaś na uwadze treści definicji ustawowych budynku oraz budowli (art. 1a ust. pkt 1 oraz pkt 2 upol), w ocenie Wnioskodawcy transformatory wewnętrzne nie wypełniają ustawowej definicji ani budynku, ani budowli, przez co w konsekwencji należy uznać, że nie mogą stanowić samodzielnego obiektu budowlanego. Należy również zauważyć, że transformatory wewnętrzne znajdujące się w budynkach Wnioskodawcy nie zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych co dodatkowo wyklucza zaklasyfikowanie transformatorów jako obiektu budowlanego (budowli).  Dalej Wnioskodawca podnosi, że transformatory wewnętrzne - jako część instalacji elektroenergetycznej budynków - zapewniają ciągłość zasilania budynków w energię elektryczną. Można w uproszczeniu uznać, że gdyby transformatory były wyłączone i nie spełniałby swojej funkcji, to w budynkach, w których się znajdują, nie byłoby prądu. Wnioskodawca swoje stanowisko w zakresie uznania transformatorów wewnętrznych za instalacje elektroenergetyczną budynku, wywodzi wprost z uzasadnienia do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o opłacie skarbowej (Druk nr 741), w którym wskazano, że „Instalacje takie jak: instalacja elektroenergetyczna, wodociągowa, kanalizacyjna, cieplna, telekomunikacyjna, gazowa nie będą stanowiły odrębnego przedmiotu opodatkowania i nie będą w konsekwencji podlegały opodatkowaniu, gdyż podstawą opodatkowania budynku jest jego powierzchnia użytkowa”. Transformatory nie służą wyłącznie budynkom, w którym się znajdują. Przetwarzana energia elektryczna z transformatorów służy też innym budynkom. Można zatem uznać, że transformatory wewnętrzne pełnią funkcje służebną wobec większej ilości budynków. Transformatory umieszczone w budynkach (wewnętrzne) nie zostały wzniesione w wyniku robót budowalnych. W ocenie Wnioskodawcy, brak wzniesienia transformatorów w wyniku robót budowlanych wyklucza uznanie ich za budowle.

Odnośnie do zbiorników dwutlenku węgla Wnioskodawca wyjaśnił, że podstawowym parametrem technicznym zbiorników na dwutlenek węgla jest ciśnienie robocze w barach lub mega paskalach (MPa) oraz pojemność wyrażona w litrach lub metrach sześciennych. Dodatkowo, ważne są również wymiary zbiornika (średnica i długość), masa oraz materiał, z którego jest wykonany, parametry dotyczące bezpieczeństwa, takie jak ciśnienie próbne i dopuszczalne temperatury pracy. Ponadto zbiornik ciśnieniowy to specjalna konstrukcja przeznaczona do przechowywania gazów pod wysokim ciśnieniem. Jego rola w sieci gazów technicznych jest kluczowa, ponieważ zapewnia:

-stabilność ciśnienia w systemie – działa jak bufor, wyrównując wahania ciśnienia;

-magazynowanie gazów w czasie, gdy zużycie jest mniejsze niż produkcja;

-bezpieczne dostarczanie gazów do urządzeń końcowych w kontrolowanych warunkach;

-ochronę instalacji przed przeciążeniem ciśnieniowym dzięki zabezpieczeniom (np. zaworom bezpieczeństwa).

W ocenie Wnioskodawcy kluczowe znaczenie do niezakwalifikowania zbiorników jako budowli ma fakt, że zbiorniki, nie powstały w procesie prac (robót) budowlanych (są prefabrykowane i montowane technicznie). W rezultacie zbiorniki nie mogą spełniać definicji budowli.

W tym miejscu podkreślić należy, że zgodnie z art. 14d Op interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do tego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4, tj. dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu. Niewliczanie terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego dla dokonania określonych czynności – do terminu określonego w art. 14d §1 Op – następuje z mocy prawa.

Zatem w nn. sprawie do trzymiesięcznego terminu na wydanie indywidualnej interpretacji nie wlicza się okresu od dnia następującego po dniu nadania przesyłki zawierającej wezwanie z dnia 18.07.2025 r. do dnia jego doręczenia, okresu przechowywania ww. przesyłki przez pocztę/komunikację elektroniczną (okresu awizowania). Pismo zostało podjęte przez Wnioskodawcę w dniu 18.07.2025 r. Następnie w dniu 21.07.2025 r. Wnioskodawca wystąpił z prośbą o wyznaczenie innego niż wskazany przez tut. organ podatkowy terminu udzielenia odpowiedzi w zakresie uzupełnienia wniosku o wydanie indywidulanej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Pismem z dnia 25.07.2025 r. wyznaczono nowy termin zastosowania się do ww. wezwania.

Ostatnim dniem okresu, który nie jest wliczany do trzymiesięcznego terminu na wydanie interpretacji indywidualnej jest każdorazowo dzień poprzedzający dzień wpływu do upoważnionego organu odpowiedzi na ww. wezwanie. W dniu 7.08.2025r. (data wpływu do UM Gdańsk) Wnioskodawca udzielił stosownej odpowiedzi.

W związku z tym, że do prawidłowego wydania interpretacji indywidulanej niezbędne było uzupełnienie treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego i udzielenie wyczerpujących wyjaśnień przedstawionego stanu faktycznego - pismem z dnia 20.08.2025 r. – tut. organ podatkowy zawiadomił Wnioskodawcę, że nie jest możliwe wydanie interpretacji w terminie przewidzianym w art. 14d § 1 Op i wyznaczył nowy termin wydania interpretacji do dnia 22.09.2025 r.

 Następnie w dniu 5.09.2025 r. tut. organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do  dokonania – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - opłaty w łącznej wysokości 320,00 zł od każdego odrębnego stanu faktycznego wykazanego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, złożonego do tut. Urzędu w dniu 3.06.2025 r. (data wpływu).

Na podstawie art. 14f § 1 Op wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku, a w przypadku (§ 2) wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Warunkiem rozpatrzenia przez tut. organ podatkowy – zgodnie z  wyżej wymienionymi przepisami - wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest wniesienie opłaty od każdego odrębnego stanu faktycznego wykazanego we wniosku przez Wnioskodawcę o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 10.09.2025 r. Wnioskodawca wpłacił do tut. Urzędu żądaną opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

Prezydent Miasta Gdańska po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku w świetle obowiązującego stanu prawnego, wyjaśnia co następuje.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 upol opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane: grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle art. 1a ust. 1 pkt 1 upol budynek to: obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz który posiada fundamenty i dach, z wyłączeniem obiektu, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność

Na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 upol budowla to:

1. a) obiekt niebędący budynkiem, wymieniony w załączniku nr 4 do ustawy, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem,
2. b) elektrownia wiatrowa, elektrownia jądrowa i elektrownia fotowoltaiczna, biogazownia, biogazownia rolnicza, magazyn energii, kocioł, piec przemysłowy, kolej linową, wyciąg narciarski oraz skocznia, w części niebędącej budynkiem - wyłącznie w zakresie ich części budowlanych,
3. c) urządzenie budowlane - przyłącze oraz urządzenie instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, oraz inne urządzenie techniczne, bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w lit. a, niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem,
4. d) urządzenie techniczne inne niż wymienione w lit. a-c - wyłącznie w zakresie jego części budowlanych,
5. e) fundamenty pod maszyny oraz pod urządzenia techniczne, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową

- wzniesione w wyniku robót budowlanych, także w przypadku, gdy stanowią część obiektu niewymienionego w ustawie.

Przy czym należy zaznaczyć, że Załącznik nr 4 do upol, o którym mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 upol, zawiera konkretne kategorie obiektów (wymienione na str. 6-8 niniejszej interpretacji), które wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem sklasyfikowane zostały jako budowle.

Powyższa definicja budowli została wprowadzona od 1 stycznia 2025 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1757) wyłącznie na potrzeby podatku od nieruchomości, tj. definicja ta nie odwołuje się, co do zasady, do przepisów prawa budowlanego. Jednocześnie stanowi ona zamknięty katalog budowli podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Stosownie do treści art. 1a ust. 1 pkt 2b upol roboty budowlane to prace polegające na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub montażu, do których stosuje się przepisy upb.

Przy czym – jak wyjaśnił to ustawodawca w Uzasadnieniu - odwołanie się w definicji robót budowlanych do upb, ma na celu objęcie zakresem opodatkowania obiektów, które są wznoszone w szeroko rozumianym procesie budowlanym oraz umożliwienie skorzystania np. z dokumentacji budowlanej obiektu, w razie wątpliwości co do jego charakteru.

Roboty budowlane obejmują również montaż, a termin ten nie został wyjaśniony w upol. W potocznym języku pojęcie to jest rozumiane jako: składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części[1], składanie tego z przygotowanych wcześniej części[2] oraz umieszczanie urządzenia na właściwym dla niego miejscu[3].

W kontekście robót budowlanych, montaż będzie się odnosił głównie do techniki budowy, gdzie większość lub wszystkie elementy konstrukcyjne są produkowane poza miejscem docelowym posadowienia budowli i przewożone na miejsce w celu montażu. Proces montażu nie eliminuje jednak potrzeby wykonania robót budowlanych w miejscu docelowym. Prace te są istotne nie tylko dla prawidłowego montażu (przygotowanie fundamentu lub podłoża, które musi być zgodne z wymogami technicznymi), ale również dla zapewnienia, że cały obiekt będzie spełniać normy w zakresie bezpieczeństwa, stabilności oraz będzie zgodny z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego.

Natomiast zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2c upol za trwałe związanie z gruntem uważa się takie połączenie obiektu budowlanego z gruntem, które zapewnia temu obiektowi stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym niezależnym od działania człowieka, mogącym zniszczyć lub spowodować przemieszczenie lub przesunięcie się obiektu budowlanego na inne miejsce.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji są inne środki trwałe, należące do Wnioskodawcy, wchodzące w skład jego majątku, objęte pytaniami (str. 4 niniejszej interpretacji) wynikającymi z opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

Ad 1 W pierwszej kolejności tut. organ podatkowy wskazuje, że odpowiedź wraz z uzasadnieniem dotyczące zapytania o agregat pompowy głębinowy zostały przedstawione w dalszej części niniejszej interpretacji (str. 32-34), z uwagi na uznanie, że stanowi on urządzenie budowlane w myśl art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, podobnie jak stacje transformatorowe i transformatory wewnętrzne (str. 20-32 interpretacji).

Ad 2 Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy kontener, w którym znajdują się stacje transformatorowe, posiada dach, przegrody budowlane, fundamenty oraz jest trwale związany z gruntem.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy: kontenery, w których umieszczone są stacje transformatorowe, spełniają ustawową definicję budynku i powinny być opodatkowane od podstawy opodatkowania stanowiącą powierzchnię użytkową budynku. Ponadto kontenerowe stacje transformatorowe powstały w wyniku robót budowlanych. Nie są instalacją budynku lub budowli zapewniająca możliwość użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Prezydent Miasta Gdańska wobec stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, iż kontener, w którym znajduje się stacja transformatorowa spełnia zawartą w upol definicję budynku: posiada dach, przegrody budowlane, fundamenty oraz jest trwale związany z gruntem, zgodnie z art. 14c § 1 Op odstępuje od uzasadnienia prawnego w niniejszej interpretacji.

Ad 3 We wniosku o wydanie interpretacji wskazano, że stacje transformatorowe są urządzeniami technicznymi i mogą być zakwalifikowane jako budowle stosownie do treści art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c lub d upol. Jednak zdaniem Wnioskodawcy stacje transformatorowe nie spełniają definicji budowli z lit. c powyższego przepisu, gdyż nie są bezpośrednio związane z jakimkolwiek budynkiem lub budowlą i nie są niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Wnioskodawca stoi więc na stanowisku, że stacje transformatorowe są to urządzenia w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. d upol i w związku z tym powinny zostać opodatkowane podatkiem od nieruchomości jako budowla, ale wyłącznie w zakresie ewentualnych części budowlanych.

Tut. organ podatkowy wskazuje, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wprost nie definiuje pojęcia urządzenie techniczne oraz nie zawiera odwołania w tym zakresie do innych przepisów rangi ustawowej. W związku z powyższym w celu wyjaśnienia znaczenia tego terminu należy sięgnąć do wykładni językowej. Takie stanowisko zostało potwierdzone w wyroku NSA z dnia 6.12.2022 r., sygn. akt III FSK 3520/21, w którym orzeczono „Zgodnie z ujęciem słownikowym urządzenia techniczne mogą stanowić przedmioty umożliwiające wykonanie danego procesu. Urządzenia techniczne składają się z połączonych ze sobą elementów stanowiących spójną, funkcjonalną całość cechującą się określonym typem budowy w zależności od parametrów pracy i przeznaczenia (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN pod red. S. Dubisza, Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2008, s. 275; Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1967, s. 665).”

Tut. organ podatkowy podziela stanowisko Wnioskodawcy, ale wyłącznie co do tego, że posiadana przez Spółkę stacja transformatorowa stanowi urządzenie techniczne.

Tym samym - biorąc pod uwagę obecnie obowiązującą definicję pojęcia budowli - w pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie do jakiej kategorii obiektów podlegających opodatkowaniu należą opisane we wniosku stacje transformatorowe (transformatory).

Definicja budowli zawarta w upol przewiduje jako przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości m.in. urządzenia budowlane, czyli przyłącza oraz urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, oraz inne urządzenie techniczne, bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w lit. a, niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

W kwestii tego co należy rozumieć przez pojęcie “inne urządzenia budowlane” wypowiedział się ustawodawca, który w Uzasadnieniu, wyjaśnił, że jako „inne urządzenia techniczne wskazane w lit. c należy rozumieć urządzenia techniczne, które:

– nie są instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania budynku albo budowli zgodnie z ich przeznaczeniem,

– pełnią rolę służebną wobec konkretnego budynku albo budowli (wskazanej w projektowanym załączniku nr 4) i są z takim budynkiem albo obiektem wskazanym w lit. a funkcjonalnie powiązane, zapewniając możliwość użytkowania budynku albo obiektu wskazanego w lit. a zgodnie z ich przeznaczeniem i tylko wtedy, gdy związek użytkowy takiego urządzenia technicznego z takim budynkiem albo budowlą jest bezpośredni oraz niezbędny dla ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem (nie będą urządzeniami technicznymi urządzenia jedynie usprawniające funkcjonowanie budynku albo budowli np. kasa fiskalna, terminal komputerowy, taśmociąg, suwnica itp.)”.

Zatem ustawodawca w ww. dokumencie wprost wskazał, że rodzaje obiektów wymienionych w projektowanej lit. c będą kwalifikowane na cele podatkowe jako budowle po spełnieniu łącznie dwóch warunków: muszą być bezpośrednio związane z budynkiem (w rozumieniu przepisów upol) albo budowlą, o której mowa w lit. a, oraz być niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Dodać należy, że istotnym warunkiem w każdym z przypadków do uznania danego obiektu za budowlę podlegającą opodatkowaniu jest wzniesienie go w wyniku robót budowlanych (czyli prac polegających na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub montażu, do których stosuje się przepisy upb), także w przypadku, gdy stanowią one część obiektu niewymienionego w ustawie.

Z powyższego wynika więc, że zgodnie z upol urządzenia techniczne są opodatkowane jako budowla w całości (a nie tylko od wartości części budowlanej), gdy są bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w Załączniku nr 4 i są jednocześnie niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Zatem w celu ustalenia, czy opisane we wniosku stacje transformatorowe (transformator) są kwalifikowane jako urządzenia techniczne, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, a więc mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w całości, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy stacje transformatorowe (transformator) zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych;
2. czy stacje transformatorowe (transformator) mają bezpośredni związek z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w Załączniku nr 4 do upol;
3. czy stacje transformatorowe (transformator) są niezbędne do użytkowania zgodnie z przeznaczeniem budynku lub obiektu, o którym mowa w Załączniku nr 4 do upol, z którym ma bezpośredni związek.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że stacje transformatorowe zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych. Ponadto są trwale związane z gruntem stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 2c upol. Zatem pierwsza z wyżej wymienionych przesłanek została spełniona.

W odniesieniu do kolejnego warunku należy zaznaczyć, że w Załączniku nr 4 do upol, w pozycji nr 13 pod lit. b wymieniona została linia elektroenergetyczna jako występujący samodzielnie lub stanowiący element sieci obiekt, którego charakterystycznym parametrem jest długość.

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym urządzenie techniczne - stacje transformatorowe składają się z transformatora, rozdzielni średniego napięcia („SN”), rozdzielni niskiego napięcia („NN”) oraz potencjalnie dodatkowych urządzeń pomocniczych. Transformator służy do zmiany poziomu napięcia, a rozdzielnie do bezpiecznego łączenia, przerywania i rozdziału obwodów elektrycznych. Stacje transformatorowe połączone są od strony zasilania linią kablową SN. Od strony wyjścia połączone są linią kablową NN z szafkami rozdzielczymi NN. Rolą stacji transformatorowej (transformatora) jest przetwarzanie energii elektrycznej na różnych poziomach napięć. Ich głównym elementem jest transformator, który umożliwia zmianę napięcia prądu przemiennego. Stacje transformatorowe znajdują się w różnych miejscach i pełnią kluczową rolę w obudowie technicznego systemu zasilania. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że stacje transformatorowe (transformatory) pełnią funkcję służebną (przetwarzania energii elektrycznej) do szeroko rozumianego kompleksu nieruchomości znajdującego się na Wyspie Ostrów w majątku Wnioskodawcy.

Z udzielonych wyjaśnień w piśmie z dnia 21.07.2025 r. przez Wnioskodawcę wynika, że posiadane przez niego stacje transformatorowe (transformator) składają się z kluczowych, wyżej wymienionych elementów, a także układów zabezpieczających, które zapewniają bezpieczeństwo zarówno podczas ich użytkowania, jak i na wypadek awarii. Obejmują one także urządzenia monitorujące oraz systemy ochrony przed przeciążeniem czy przepięciami, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa. Co więcej, stacja transformatorowa (transformator) wraz z liniami kablowymi, liniami 15 KV (kilowolt), liniami NN oraz kanałami kablowymi wchodzi w skład sieci elektroenergetycznej.

Zatem na podstawie opisu stanu faktycznego we wniosku należy stwierdzić, że stacja transformatorowa (transformator) pełni rolę służebną wobec linii elektroenergetycznej i jest z nią funkcjonalnie powiązana.

Wobec tego tut. organ podatkowy nie podziela prezentowanego stanowiska Wnioskodawcy, jakoby stacje transformatorowe (transformatory) nie spełniały definicji budowli z art. 1a ust.1 pkt 2 lit. c upol, gdyż nie są one bezpośrednio związane z jakimkolwiek budynkiem lub budowlą i nie są niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Po pierwsze zgodnie z treścią art. 1a ust.1 pkt 2 lit. c upol nie można wywieść zastrzeżenia, że urządzenie techniczne, aby podlegać opodatkowaniu nie może być odrębnym urządzeniem spełniającym własne funkcje. Urządzenie techniczne ma być jedynie bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w Załączniku nr 4 do tej ustawy, i być niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Już sam fakt użycia zwrotu “inne urządzenie techniczne,” wskazuje, że chodzi tu o odrębne względem budynku lub obiektu urządzenie.

Ponadto „inne urządzenie techniczne” powinno pełnić rolę służebną wobec konkretnego budynku albo budowli wskazanej w Załączniku nr 4, co ma miejsce w przypadku stacji transformatorowej (transformatora), która przekształca energię elektryczną przesyłaną liniami elektroenergetycznymi do poziomu bezpiecznego i pożądanego przez odbiorcę.

Zatem wskazanie czy mamy do czynienia z urządzeniem technicznym opisanym w lit c lub literze d art. 1a ust. 1 pkt 2 upol konieczne jest potwierdzenie występowania lub nie odpowiedniej relacji pomiędzy stacją transformatorową (transformatorem) będącą odrębnym urządzeniem, a stanowiącą element sieci linią elektroenergetyczną, o której mowa w pozycji 13 lit. b Załącznika nr 4 do ustawy.

Warto zaznaczyć, że na sieć elektroenergetyczną składają się linie przesyłowe (inaczej linie elektroenergetyczne), stacje transformatorowo-rozdzielcze, transformatory o różnych przekładniach napięciowych. Zgodnie z art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 10.04.1997 r. Prawo energetyczne, dalej upe (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 266) pojęcie sieci, obejmuje instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, należące do przedsiębiorstwa energetycznego. Z kolei przez instalacje rozumie się urządzenia z układami połączeń między nimi, gdzie urządzenie to urządzenie techniczne stosowane w procesach energetycznych, czyli w procesach technicznych w zakresie wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, magazynowania, dystrybucji oraz użytkowania paliw lub energii (art. 3 pkt 7, 9 i 10 upe).

Stacje transformatorowe (transformatory), są to urządzenia techniczne służące zarządzaniu dużymi obciążeniami elektrycznymi i montuje się je, aby zapewnić odpowiednie parametry energii elektrycznej oraz odpowiedniej jakości zasilanie poprzez przetwarzanie napięcia wyższego (przesyłanego liniami elektroenergetycznymi) na niższe.

Dlatego też, mimo że stacje transformatorowe (transformatory) są konstrukcyjnie odrębnymi urządzeniami, ich użytkowanie jest nierozerwalnie związane z linią elektroenergetyczną, z którą pozostają w bezpośrednim, fizycznym połączeniu, przekształcając prąd o wysokim napięciu na niższe.

Powyższe wskazuje niezbicie, że stacje transformatorowe (transformatory) są połączone bezpośrednio z linią elektroenergetyczną i pozwalają na efektywne przekształcanie przesyłanej tymi liniami energii do poziomu wymaganego przez odbiorcę tej energii, co w sposób jednoznaczny wyczerpuje kolejną przesłankę, która pozwala zakwalifikować urządzenie techniczne – stacje transformatorowe do urządzeń budowlanych opisanych w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w całości.

Jednocześnie tut. organ podatkowy wskazuje, że aby ostatecznie uznać stację transformatorową za urządzenie techniczne podlegające w całości opodatkowaniu konieczne jest też stwierdzenie, czy jest ona niezbędna do użytkowania linii elektroenergetycznej zgodnie z jej przeznaczeniem.

Linia elektroenergetyczna jest elementem infrastruktury służącym do przesyłania energii elektrycznej na odległość i jej główną funkcją jest faktycznie transportowanie energii z punktu wytwarzania do punktu odbioru. Z kolei transformator (stacja transformatorowa) jest urządzeniem technicznym służącym do zamiany napięcia elektrycznego, a jego zadaniem jest dostosowanie parametrów energii elektrycznej do wymagań odbiorców. W celu zwiększenia wydajności, uniknięcia strat energii po drodze, energia elektryczna przesyłana jest przy zastosowaniu wysokiego napięcia. Tak przesyłany prąd nie nadaje się do bezpośredniego wykorzystania przez odbiorców bez wcześniejszej zmiany napięcia do czego służą właśnie stacje transformatorowe (transformatory). Są to więc urządzenia kluczowe dla użytkowania linii elektroenergetycznych, gdyż umożliwiają zmianę napięcia prądu dostarczanego liniami elektroenergetycznymi tak, aby był on dostosowany do potrzeb odbiorcy. Zatem brak tych urządzeń uniemożliwiałby odbiór dostarczanej energii elektrycznej przez odbiorców z uwagi na niedostosowanie napięcia energii elektrycznej przesyłanej liniami elektroenergetycznymi do poziomu przez nich oczekiwanego. Wnioskodawca wskazuje, że stacja transformatorowa (transformator) zmienia napięcie prądu przesyłanego liniami energetycznymi. Dowodzi to niezbicie, że stacje transformatorowe są niezbędne do użytkowania linii elektroenergetycznych zgodnie z ich przeznaczeniem i wspólnie z nimi umożliwiają prawidłowy przesył i dostarczenie energii elektrycznej.

Tut. organ podatkowy - wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca - stwierdza, że stacja transformatorowa (transformator) jest urządzeniem technicznym, o którym mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, które jest bezpośrednio związane z linią elektroenergetyczną (obiektem wymienionym w Załączniku nr 4 do ustawy pkt 13 lit. b) oraz jest niezbędne do użytkowania tej linii zgodnie z jej przeznaczeniem.

Nie ma najmniejszej wątpliwości, że zastosowanie połączenia stacji transformatorowych (transformatorów) z elementami liniowymi sieci, tj. linią elektroenergetyczną jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego działania i możliwości korzystania z przesyłanej energii. Wysokie napięcie, stosowane do przesyłu energii elektrycznej na dalekie odległości przez linie elektroenergetyczne nie może być bezpośrednio wykorzystywane przez odbiorców energii bez jego uprzedniego przetworzenia przez transformatory. Stacje transformatorowe obniżają napięcie do poziomu umożliwiającego dalszą dystrybucję energii, np. do urządzeń i budynków odbiorcy, a zatem uczestniczą i są niezbędne w procesie przesyłu energii.

Bez tego urządzenia technicznego nie jest możliwa realizacja podstawowej funkcji linii elektroenergetycznej jaką jest przesył i dostarczanie energii elektrycznej o odpowiednich parametrach do jej odbiorców.

Reasumując – zdaniem tut. organu podatkowego – jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, posiadane przez Wnioskodawcę stacje transformatorowe to urządzenia techniczne w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, podlegające opodatkowaniu w całości, gdyż:

-zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych,

-są bezpośrednio związane z obiektem wymienionym w Załączniku nr 4 poz. 13 lit. b (linia elektroenergetyczna),

-są niezbędne do użytkowania linii elektroenergetycznej zgodnie z jej przeznaczeniem.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, iż „stacje transformatorowe, sklasyfikowane jako inne urządzenia techniczne, stanowią budowle wyłącznie w zakresie części budowlanych na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. d upol i w rezultacie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w zakresie tych części budowlanych” - jest nieprawidłowe.

Ad 4 Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy kotłownia kontenerowa nie jest trwale związana z gruntem. Została posadowiona na gruncie na betonowych bloczkach i nie zostały przeprowadzone prace budowlane polegające na umocowaniu obiektu z gruntem. Maja one charakter przenośny (mobilny) i mogą być w każdej chwili przeniesione w inne miejsce bez uszkodzenia lub zniszczenia obiektu po odłączeniu od sieci energetycznej.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy: kontenery, w których umieszczone są kotły grzewcze, nie spełniają ustawowych definicji budynku oraz budowli i w rezultacie nie powinny stanowić przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Prezydent Miasta Gdańska wobec stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, iż kotłownia kontenerowa nie jest trwale związana z gruntem, zgodnie z art. 14c § 1 Op odstępuje od uzasadnienia prawnego w niniejszej interpretacji.

Ad 5 Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy wewnątrz kotłowni kontenerowej znajdują się kotły grzewcze. Kotły są przymocowane i stanowią integralną część obiektu kontenerowego. Ponadto nie powstały one w wyniku prac budowlanych, zostały posadowione wraz z kontenerem, do którego są przymocowane i w którym się znajdują. Ze względu na brak trwałego związania z gruntem, kotły mogą być swobodnie (wraz z kontenerem) przemieszczane do innego miejsca.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy: kocioł znajdujący się wewnątrz przenośnego kontenera nie stanowi budowli i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Prezydent Miasta Gdańska wobec stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, iż kotły nie powstały w wyniku robót budowlanych, zgodnie z art. 14c § 1 Op odstępuje od uzasadnienia prawnego w niniejszej interpretacji.

Ad 6 Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy żuraw wypadowy jest urządzeniem transportowym przeznaczonym do przeładunku towarów. Nie jest trwale związany z gruntem. Ma charakter mobilny i jest kwalifikowany jako rzecz ruchoma. Montaż żurawia polegał wyłącznie na złożeniu jego fabrycznych komponentów, nie prowadzono przy tym żadnych robót ziemnych ani prac budowlanych, takich jak wykonanie fundamentów czy wybudowanie konstrukcji wsporczych. Żuraw nie został wymieniony w załączniku nr 4 do upol oraz art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. b upol. Nie stanowi on części budynku ani budowli, nie pełni również funkcji służebnej wobec innych obiektów budowlanych – nie jest niezbędny do korzystania z budynków lub budowli zgodnie z ich przeznaczeniem. Wnioskodawca wskazał, że nie został on wzniesiony w wyniku prac budowlanych.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy: żuraw wypadowy nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów upol oraz nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Prezydent Miasta Gdańska wobec stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, iż żuraw wypadowy nie został wymieniony w Załączniku nr 4 do upol i art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. b upol oraz nie został wzniesiony w wyniku robót budowlanych, zgodnie z art. 14c § 1 Op odstępuje od uzasadnienia prawnego w niniejszej interpretacji.

Ad 7 We wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca podniósł, że transformatory, znajdujące się wewnątrz określonych budynków, stanowią instalację danego budynku, w którym się konkretny transformator znajduje i nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania jako budowla.

Na początku należy zaznaczyć, że transformatory podobnie jak stacje transformatorowe nie zostały wprost wskazane w upol jako budowle podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Szeroko przedstawiona argumentacja w uzasadnieniu tejże interpretacji (str. 20-26) - zdaniem organu podatkowego - ma zastosowanie celem wyjaśnienia prawidłowego opodatkowania podatkiem od nieruchomości również transformatorów, objętych zapytaniem przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Przede wszystkim transformatory są kwalifikowane jako urządzenia techniczne, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, a więc podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w całości, przy spełnieniu określonych warunków.

W dalszej kolejności, jak wykazano wcześniej w niniejszej interpretacji (str. 22) konieczne jest ustalenie czy transformatory spełniają warunki uznania ich za urządzenia budowlane w rozumieniu definicji budowli zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, niezbędne do funkcjonowania linii energetycznej (budowli). Przepis ten wprost nawiązuje do powiązanych technicznie i funkcjonalnie z budowlami z Załącznika nr 4 do upol urządzeń technicznych.

Dla prawidłowego zakwalifikowania transformatorów do urządzeń budowlanych konieczne jest spełnienie określonych warunków, tj.:

1. muszą mieć one bezpośredni związek z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w Załączniku nr 4 do upol;
2. muszą być niezbędne do użytkowania zgodnie z przeznaczeniem budynku lub obiektu, o którym mowa w Załączniku nr 4 do upol;
3. muszą być wzniesione w wyniku robót budowlanych.

W odniesieniu do punktu pierwszego przy rozpatrywaniu ww. przesłanki podkreślić należy, że bezpośrednie powiązanie urządzenia z danym obiektem oznacza ich fizyczne połączenie. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego[4] „dotyczący kogoś lub czegoś wprost” i „znajdujący się bardzo blisko, niczym nieprzedzielony”.

Z udzielonych wyjaśnień Wnioskodawcy w piśmie z dnia 21.07.2025 r. wynika, że transformatory wewnętrzne składają się z dwóch głównych elementów: rdzenia i uzwojeń. Rdzeń, zazwyczaj wykonany ze stali, przewodzi strumień magnetyczny. Uzwojenia, wykonane z drutu (miedzianego lub aluminiowego), są nawinięte na rdzeń i nie są ze sobą połączone elektrycznie, ale generują pole magnetyczne, które przekazuje energię między uzwojeniami. Transformatory wewnętrzne opisane w stanie faktycznym są połączone z rozdzielnią SN oraz NN. Ponadto połączone są z siecią elektroenergetyczną związaną z budynkami, w których się znajdują. Transformatory wewnętrzne stanowią część sieci elektroenergetycznej, która umożliwia zgodne z przeznaczeniem funkcjonowanie budynków, w których znajdują się transformatory.

Zatem – w ocenie tut. organu podatkowego - transformatory i rozdzielnie muszą być bezpośrednio związane z liniami elektroenergetycznymi, ponieważ bez tego – jak wskazał też sam Wnioskodawca – nie ma możliwości dostarczenia energii do budynków wykorzystywanych przez Spółkę. W tym przypadku istotna jest odpowiednia relacja występująca pomiędzy transformatorem a siecią techniczną w rozumieniu podatkowym, która ogranicza się do ich elementów liniowych.

Dalej w złożonych wyjaśnieniach Wnioskodawca podnosi, że transformatory wewnętrzne - jako część instalacji elektroenergetycznej budynków - zapewniają ciągłość zasilania budynków w energię elektryczną. Można w uproszczeniu uznać, że gdyby transformatory były wyłączone i nie spełniałyby swojej funkcji, to w budynkach, w których się znajdują, nie byłoby prądu. Przetwarzana energia elektryczna z transformatorów służy też innym budynkom. Ponadto transformatory wewnętrzne zmieniają napięcie prądu przesyłanego liniami energetycznymi.

Mając powyższe na uwadze można stwierdzić, że bez transformatorów i rozdzielnic nie może być bezpiecznie i zgodnie z potrzebami dostarczana energia elektryczna do zasilanych nią urządzeń. Wymontowanie tych urządzeń uniemożliwia dostarczanie energii elektrycznej do odbiorców o dostosowanym napięciu do poziomu przez nich oczekiwanego, gdyż stanowią one całość z liniami elektroenergetycznymi, wspólnie z nimi i innymi elementami sieci i razem umożliwiają przesył energii elektrycznej.

W literaturze wskazuje się, że integracja zarówno transformatorów, jak i rozdzielni z elementami liniowymi sieci przesyłowej jest kluczowa dla zapewnienia ciągłości działania tej sieci, ponieważ wysokie napięcie przesyłane przez linie energetyczne nie może być bezpośrednio wykorzystywane przez odbiorców bez uprzedniego przetworzenia.[5]

Transformatory są elementami punktowymi w systemach dystrybucji energii i służą (a więc są niezbędne) jednemu z obiektów wymienionych w Załączniku nr 4 do upol, tj. linii elektroenergetycznej.

Rozdzielnia to miejsce lub przestrzeń, w której znajduje się zbiór urządzeń i aparatury elektrycznej służącej do rozdziału energii elektrycznej na większą skalę. Jest to system urządzeń, którego zadaniem jest odbieranie energii elektrycznej z głównych linii przesyłowych i jej dystrybucja do mniejszych, lokalnych sieci lub bezpośrednio do odbiorców. Rozdzielnia służy również do kontrolowania, mierzenia oraz zabezpieczania przepływu energii. W jej skład wchodzą m.in.:

• transformatory,
• wyłączniki mocy,
• odłączniki,
• przekładniki prądowe i napięciowe,
• systemy zabezpieczeń.

Rozdzielnia najczęściej znajduje się w budynkach przemysłowych, dużych zakładach produkcyjnych, a także w elektroenergetyce, gdzie dystrybuuje energię na duże obszary. Jest to przestrzeń zamknięta, do której dostęp mają wyłącznie osoby upoważnione, ze względu na wysokie napięcie oraz wymagania bezpieczeństwa. Rozdzielnie są budowane z myślą o dużych instalacjach, wymagających zaawansowanego sprzętu do zarządzania energią.[6]

Wnioskodawca poinformował również, że transformatory pełnią funkcję służebną wobec większej ilości budynków, będących w jego majątku.

Linia elektroenergetyczna jest elementem infrastruktury służącym do przesyłania energii elektrycznej o odpowiednim napięciu na odległość i jej główną funkcją jest faktycznie transportowanie energii z punktu wytwarzania do punktu odbioru. Bez transformatorów i rozdzielni nie jest możliwe dostarczenie energii elektrycznej o właściwych parametrach (zmiana napięcia) do budynków. Transformatory i rozdzielnice są niezbędne, aby wraz z tymi liniami cała sieć mogła funkcjonować i realizować swoje cele. Linie, bez dodatkowych, połączonych urządzeń - transformatorów i rozdzielnic są bezużyteczne. Stanowią więc one niezbędny element sieci do przesyłania energii elektrycznej do budynków, będących w majątku danego podmiotu.

Powyższe wskazuje niezbicie, że transformatory pozwalają na efektywne przekształcanie przesyłanej tymi liniami energii do poziomu wymaganego przez odbiorcę tej energii, co w sposób jednoznaczny wyczerpuje kolejną przesłankę, która pozwala zakwalifikować te urządzenie techniczne do urządzeń budowlanych opisanych w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w całości.

Z udzielonych wyjaśnień Wnioskodawcy wynika, że transformatory wewnętrzne znajdujące się w budynkach nie zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie roboty budowlane (art. 1a ust. 1 pkt 2b upol) zawiera oprócz prac polegających na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie, również montaż obiektu budowlanego. Przytwierdzenie gotowych elementów do podłoża poprzez zamontowanie (składanie z gotowych części) spełnia powyższą definicję (zagadnienie zostało szerzej omówione w dalszej części interpretacji na str. 34-35). Tut. organ podatkowy stoi na stanowisku, że mamy do czynienia z robotami budowlanymi polegającymi właśnie na montażu urządzenia w miejscu jego przeznaczenia.

Niemniej organ podatkowy wydając interpretację opiera się wyłącznie na stanie faktycznym w sposób wyczerpujący przedstawionym we wniosku przez składającego wniosek. Tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do ustalania i dowodowego weryfikowania stanu faktycznego opisanego we wniosku. Tym samym w toku postępowania dowodowego przyjmuje się – dla potrzeb wydania interpretacji – stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Zatem jedynym źródłem wiedzy o posiadanych przez Wnioskodawcę transformatorach, których dotyczy wniosek o wydanie interpretacji jest Wnioskodawca.

Z powyższego wynika więc, że posiadane przez Wnioskodawcę transformatory wewnętrzne:

-są bezpośrednio związane z obiektem wymienionym w Załączniku nr 4 poz. 13 lit. b tj. linią elektroenergetyczną;

-są niezbędne do użytkowania linii elektroenergetycznej zgodnie z jej przeznaczeniem,

-nie zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych.

Jak wskazano powyżej warunek wzniesienia obiektu w wyniku robót budowlanych, także w przypadku, gdy stanowi on część obiektu niewymienionego w upol jest niezbędny do uznania danego obiektu za budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. od a do e upol.

Podsumowując - zdaniem tut. organu podatkowego - transformatory nie mogą być traktowane jako instalacje budynku. Typowe instalacje zlokalizowane w budynku (m. in. kanalizacyjne, deszczowe, gazowe, elektryczne) nie są opodatkowane, chyba, że stanowią odrębne od budynku budowle lub ich części. W niniejszej sprawie, mimo że konkretny transformator (element sieci przemysłowej) jest fizycznie umieszczony wewnątrz budynku, pełni określoną funkcję dla procesów przemysłowych, a więc nie jest trwale związany z funkcjonowaniem budynku jako takiego. Jest elementem sieci elektroenergetycznej przeznaczonej na potrzeby danego podmiotu gospodarczego – Wnioskodawcy, bowiem jak wskazano wyżej pełni on funkcję służebną wobec większej ilości budynków,

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów administracyjnych. W wyroku NSA z dnia 22.07.2020 r., sygn. akt II FSK 1064/20, wprost wskazano, że „transformatory, urządzenia rozdzielcze oraz baterie akumulatorów stanowią część sieci elektroenergetycznej, a nie część składową budynku. Elementy te należy identyfikować jako część instalacji (odrębnego obiektu budowlanego), które zapewniają właśnie możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jej przeznaczeniem. Są zatem niezbędne dla funkcjonowania budowli.” I dalej w wyroku NSA z dnia 24.08.2023 r., sygn. akt III FSK 52/23, orzeczono, że „Jeżeli w budynku została usytuowana budowla lub część innej budowli (np. sieciowej), która stanowi odrębny od budynku, samodzielny obiekt budowlany lub urządzenia budowlane, budowla ta stanowi wówczas odrębny od budynku przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Umiejscowienie bowiem budowli w budynku nie oznacza, że opodatkowaniu podlega tylko jeden z obiektów.” (też wyrok NSA z dnia 18.05.2023 r., sygn. akt III FSK 749/22). Pogląd ten jest nadal aktualny.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, iż „transformatory wewnętrzne stanowią instalację budynku, w którym się konkretny transformator znajduje i nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania jako budowla” – jest nieprawidłowe.

Ad 1 Wnioskodawca we wniosku wskazał, że agregat pompowy głębinowy (dalej agregat) nie stanowi budowli w rozumieniu przepisu art. 1a ust. 1 pkt 2 upol i w rezultacie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Zdaniem tut. organu podatkowego agregat stanowi urządzenie techniczne, bowiem spełnia on definicje urządzenia technicznego omówione w niniejszej interpretacji w części dotyczącej stacji transformatorowych i transformatorów wewnętrznych (str. 21, 24). 

Zatem w dalszej kolejności należy ustalić, czy agregat spełnia warunki uznania je za urządzenie budowlane w rozumieniu definicji budowli zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c upol, niezbędne do funkcjonowania sieci wodociągowej (budowli). Przepis ten wprost nawiązuje do powiązanych technicznie i funkcjonalnie z budowlami z Załącznika nr 4 do upol urządzeń technicznych. Dla zakwalifikowania agregatu do urządzeń budowlanych konieczne jest spełnienie przesłanek: bezpośredniego związku z obiektem, o którym mowa w Załączniku nr 4 do upol, niezbędności do użytkowania zgodnie z przeznaczeniem takiego obiektu i wzniesienie w wyniku robót budowlanych.

W tym miejscu wymienia się, że w załączniku nr 4 do upol, poz. 13, pkt a: jako występujące samodzielnie lub stanowiące element sieci obiekty, których charakterystycznym parametrem jest długość wskazano m.in. wodociąg.

Jak wskazał Wnioskodawca agregat służy do zasilania w energię elektryczną pompy głębinowej umieszczonej w ujęciu wody, która dostarcza wodę do sieci wodociągowej przyłączonej do budynków Wnioskodawcy.

Z udzielonych wyjaśnień Wnioskodawcy wynika, że agregat został zamontowany przy pompie głębinowej w ujęciu wody.

Pompy głębinowe są to pompy wirowe, których głównych zastosowaniem jest pompowanie wody z dużej głębokości. Budowa takich pomp jest przystosowana do pracy w wodzie. Zastosowanie pompy głębinowej znajduje m. in. przy czerpaniu czystej i zimnej wody z ujęć głębinowych, kręgowych lub ze zbiorników wolno stojących i pozyskiwaniu wody dla celów przemysłowych, wspomaganie pracy w zakładach wodociągowych.[7] Pompa głębinowa jest częścią systemu, który obejmuje również m.in. rury wodociągowe. Pozwala na uzyskanie stałego dostępu do wody.

Zatem – jak wskazał również Wnioskodawca we wniosku – agregat i pompa głębinowa stanowią element sieci wodociągowej, która umożliwia zgodnie z przeznaczeniem funkcjonowanie budynków.

W ocenie tut. organu podatkowego – agregat i pompa głębinowa muszą być bezpośrednio związane z wodociągiem, ponieważ bez tego nie ma możliwości dostarczenia wody do budynków wykorzystywanych przez Spółkę. W tym przypadku istotna jest odpowiednia relacja występująca pomiędzy agregatem i pompą głębinową a wodociągiem w rozumieniu podatkowym. Praca pompy głębinowej polega na podaniu zasilania do silnika. Ruch jego osi powoduje jednocześnie ruch wirnika, który generuje ciśnienie wody, a to z kolei zamienia się w energię kinetyczną wymuszającą jej ruch w kierunku rurociągu tłocznego, przyłączonego za pomocą gwintu lub kołnierza montażowego.[8]

Gdyby agregat był wyłączony i nie spełniałby swojej funkcji, to w budynkach, nie byłoby wody.

Wymontowanie tych urządzeń uniemożliwia dostarczanie wody do odbiorców, gdyż stanowią one całość z wodociągiem, wspólnie z nim i innymi elementami sieci i razem umożliwiają przesył wody.

Agregaty wraz z pompami głębinowymi są elementami punktowymi w systemach dystrybucji wody i służą (a więc są niezbędne) jednemu z obiektów wymienionych w Załączniku nr 4 do upol, tj. wodociągowi.

Z udzielonych wyjaśnień Wnioskodawcy wynika, że agregaty nie zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie roboty budowlane (art. 1a ust. 1 pkt 2b upol) zawiera oprócz prac polegających na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie, również montaż obiektu budowlanego. Przytwierdzenie gotowych elementów do podłoża poprzez zamontowanie (składanie z gotowych części) spełnia powyższą definicję (zagadnienie zostało szerzej omówione w dalszej części interpretacji na str. 34-36). Tut. organ podatkowy stoi na stanowisku, że mamy do czynienia z robotami budowlanymi polegającymi właśnie na montażu urządzenia w miejscu jego przeznaczenia. We wniosku w części dotyczącej uzasadnienie do agregatu użyto sformułowania „został zamontowany przy pompie głębinowej w ujęciu wody”. Zatem sam Wnioskodawca wskazuje na montaż agregatu.

Z powyższego wynika więc, że posiadane przez Wnioskodawcę agregaty:

-są bezpośrednio związane z obiektem wymienionym w Załączniku nr 4 poz. 13 lit. b tj. wodociągiem;

-są niezbędne do użytkowania wodociągu zgodnie z jego przeznaczeniem,

-zostały wzniesione w wyniku robót budowlanych.

Ad 8 Kolejne z pytań zadanych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji dotyczyło opodatkowania jako budowli zbiorników dwutlenków węgla i fundamentów wybudowanych pod te zbiorniki.

Zgodnie z upol opodatkowaniu jako budowla podlega obiekt, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach, albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność. Wnioskodawca wskazał, że podstawowym parametrem technicznym zbiorników na dwutlenek węgla jest ciśnienie robocze w barach lub mega paskalach (MPa) oraz pojemność wyrażona w litrach lub metrach sześciennych. Dodatkowo ich rolą jest m.in. magazynowanie gazów w czasie, gdy zużycie gazów jest mniejsze niż produkcja. Są to cechy niezbędne, aby zakwalifikować - zgodnie z przepisami upol – dany obiekt do budowli. Ponadto wskazane we wniosku obiekty zostały wymienione wprost w Załączniku nr 4 do upol, w poz. 6.

Wszystkie rodzaje budowli wymienione w definicji upol (przytoczonej na str. 19 niniejszej interpretacji) muszą być wzniesione w wyniku robót budowlanych.

W upol definiuje się pojęcie robót budowlanych jako prac polegających na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub montażu, do których stosuje się przepisy upb. Nadmienić warto, że termin ten nie jest równoznaczny z terminem budowy (tj. wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego), wynikającym z art. 3 pkt 6 upb, bowiem jest to odrębne pojęcie o innym znaczeniu.

Natomiast roboty budowlane to również montaż, a termin ten nie został wyjaśniony w upol. W potocznym języku pojęcie to jest rozumiane jako: składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części[9], składanie tego z przygotowanych wcześniej części[10] oraz umieszczanie urządzenia na właściwym dla niego miejscu[11].

Ponadto z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że „Roboty, które polegają na ustawieniu obiektu na podłożu bez wykonywania prac połączeniowych mieszczą się w pojęciu montażu, użytego w art. 3 pkt 7 ustawy – Prawo budowlane” (por. wyrok NSA z dnia 31.08.2005 r., sygn. akt OSK 1922/04; wyrok NSA z dnia 23.10.2008 r., sygn. akt II OSK 1247/07).

Z udzielonych wyjaśnień Wnioskodawcy wynika, że:

- każdy ze zbiorników został uprzednio wyprodukowany jako gotowe urządzenie przemysłowe;

- zbiorniki te zostały przetransportowane na teren Wnioskodawcy i następnie posadowione na wcześniej przygotowanych fundamentach;

- w celu umożliwienia instalacji zbiorników, na działce należącej do Wnioskodawcy zostały wykonane fundamenty, których realizacja wiązała się z prowadzeniem robót budowlanych; 

- po zakończeniu robót związanych z wykonywaniem fundamentów, zbiorniki zostały ustawione na przygotowanych podstawach i przymocowane do nich z wykorzystaniem odpowiednich łączników i zakotwień.

Na postawie ww. informacji można bez wątpienia stwierdzić, że montaż zbiorników wymagał faktycznego prowadzenia określonych prac, które odpowiadają charakterowi robót budowlanych określonych w przepisach, przy zachowaniu standardów bezpieczeństwa i norm budowlanych (przynajmniej, jak wynika z opisu we wniosku: przygotowania prefabrykowanych elementów i ich przewiezienie, przygotowania stabilnego fundamentu, a więc przygotowanie odpowiednio terenu, fizyczne umieszczenie części zbiornika na fundamencie, a następnie połączenia w jedną całość zbiorników z fundamentami). Prace te zostały wykonane na miejscu na terenie Wnioskodawcy.

Warto podkreślić, że montaż gotowych urządzeń wymaga wiedzy specjalistycznej i stosowania się do określonych norm i standardów, które są przestrzegane podczas realizacji projektów budowlanych.

Podkreślenia wymaga, że w stosowanej technologii budowlanej montaż odnosi się do techniki budowy, gdzie elementy są produkowane poza miejscem docelowym w wyspecjalizowanych zakładach produkcyjnych i transportowane na plac budowy celem ich złożenia.

Zatem przytwierdzenie gotowych elementów do podłoża poprzez zamontowanie (składanie z gotowych części) spełnia powyższą definicję montażu, a więc i robót budowlanych.

Ad 9 W odniesieniu do ostatniego z poruszonych we wniosku zagadnień należy wskazać, że w upol fundament występuje jako jeden z elementów budowli (składający się na jej całość), jak i odrębna budowla – fundament pod maszyny oraz pod urządzenia techniczne jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (1a ust. 1 pkt 2 lit. e).

Sam termin fundament nie został zdefiniowany w upol ani upb. W związku z tym w pierwszej kolejności przy ustalaniu co stanowi fundament, w danej sprawie uwzględnia się wykładnię językową. W Słowniku języka polskiego[12] pojęcie to wyjaśnia się jako: dolna część budowli lub innej konstrukcji osadzona w ziemi. Ponadto należy wskazać, że fundamentem jest dolna część obiektu budowlanego osadzona w ziemi, przekazująca na podłoże gruntowe całość obciążeń obiektu i za pomocą którego jest on umocowany i zakotwiony w gruncie. Fundamenty muszą być wzniesione w wyniku robót budowlanych i są częścią składową obiektu budowlanego.

Jednocześnie z Uzasadnienia do upol wynika, że „są to fundamenty dedykowane pod konkretny rodzaj maszyn oraz urządzeń technicznych w celu przenoszenia na grunt obciążeń generowanych podczas prac tych maszyn lub urządzeń technicznych. Fundamenty te nie są częścią składową budynku lub innej budowli (która może składać się z innego fundamentu będącego jej częścią składową), tylko stanowią odrębną budowlę, która może być zlokalizowana wewnątrz albo na zewnątrz obiektu budowlanego”.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznaje się, że zbiorniki dwutlenku węgla wraz z fundamentami stanowią w całości budowlę wymienioną w Załączniku nr 4 do upol, poz. 13. Bowiem zbiorniki – jak wykazano w niniejszej interpretacji – stanowią obiekt niebędący budynkiem, wymieniony w załączniku nr 4 do upol, a nie maszynę lub urządzenie techniczne, w myśl art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. e cyt. ustawy.

Niniejsza interpretacja udzielona została w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące na dzień wydania interpretacji przez organ podatkowy i dotyczy opisanego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Op, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnymi błędem lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego, podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

 POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Aleja Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk. Stosownie do art. 57a ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.) skarga może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi na adres: Prezydent Miasta Gdańska, ul. Nowe Ogrody 8/12, 80-803 Gdańsk.

[1] https://sjp.pwn.pl/sjp/montaz;2484523.html.

[2] https://dobryslownik.pl/slowo/monta%C5%BC/29251/.

[3] https://wsjp.pl/haslo/podglad/21853/montaz/3844113/instalacja.

[4] https://sjp.pwn.pl/sjp/bezposredni;2443986.html.

[5] Ł. Rogowski, Opodatkowanie przemysłowej sieci elektroenergetycznej po 1 stycznia 2025 r., „Przegląd Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych” 2025, nr 4.

[6] Aparaty elektryczne i rozdzielnice wysokich i średnich napięć, red. Z. Hanzelka, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2014.

[7] Strączyński M., Urbański P., Latoń D., Energooszczędna eksploatacja pomp głębinowych, Seidel-Przywecki, 2019, s.  21-26

[8] Strączyński M., Urbański P., Latoń D., Energooszczędna eksploatacja pomp głębinowych, Seidel-Przywecki, 2019, s. 51-58.

[9] https://sjp.pwn.pl/sjp/montaz;2484523.html.

[10] https://dobryslownik.pl/slowo/monta%C5%BC/29251/.

[11] https://wsjp.pl/haslo/podglad/21853/montaz/3844113/instalacja.

[12] https://sjp.pwn.pl/sjp/fundament;2558704.html.