K.Rokossowski w mundurze marszałka ZSRR (po lewej) i w mundurze marszałka Polski (z prawej)

Według części źródeł urodził się 21 grudnia 1896 r. w Warszawie w rodzinie robotniczej. W 1914 r. wcielony do armii rosyjskiej. Bierze udział w pierwszej wojnie światowej. Po rewolucji bolszewickiej w Armii Czerwonej, członek partii komunistycznej. Oficer, kolejno dowodził pułkiem, brygadą, dywizją i korpusem kawalerii.

W 1937 r. aresztowany, do 1941 r. przebywał w obozie na dalekiej Syberii. Zwolniony z łagru w grudniu 1941 r., dowodził 16 armią w obronie Moskwy. Potem dowódca Frontów: Briańskiego, Dorskiego pod Stalingradem, I Białoruskiego, a od jesieni 1944 II Białoruskiego. Na jego czele od stycznia walczył o wyzwolenie spod hitlerowskiej okupacji Pomorza Gdańskiego oraz Warmii. Batalię wojenną zakończył w Berlinie. Następnie został dowódcą Północnej Grupy Wojsk Radzieckich w Polsce z siedzibą sztabu w Legnicy. Od 29 czerwca 1944 r. marszałek Związku Radzieckiego. W 1949 r. został z polecenia J.Stalina polskim ministrem obrony, a 7 listopada tego roku marszałkiem Polski. Członek naczelnych władz PZPR, okresowo także wicepremier rządu. Kierownicze stanowiska w polskim wojsku obsadził radzieckimi oficerami. Odpowiedzialny za represje wobec przedwojennych polskich oficerów.

W październiku 1956 r. zmuszony do rezygnacji ze stanowisk rządowych i partyjnych w Polsce, powrócił do Rosji. Do śmierci piastował kierownicze stanowiska w armii radzieckiej. Zmarł w Moskwie 3 sierpnia 1968 r.. Pochowany pod murem Kremla. W czwartą rocznicę wyzwolenia Trójmiasta, 30 marca 1949 r. na wspólnym posiedzeniu Miejskich Rad Narodowych Gdańska, Gdyni i Sopotu w sali dzisiejszej Opery we Wrzeszczu, specjalną uchwałą przyznano K.Rokossowskiemu tytuł Honorowego Obywatela Gdańska i Gdyni. Wcześniej uczyniły to Kartuzy. 10 kwietnia w Legnicy delegacja władz Gdańska i Gdyni wręczyła marszałkowi dyplomy z nadaniem tego wyróżnienia za osobisty wkład w wyzwolenie tych miast.

Akt nadania honorowego obywatelstwa przez Rady Miast Gdańska i Gdyni