Max Halbe

Wskaźniki makroekonomiczne
Urodził się 4 października 1865 r. w rodzinie rolnika w Koźlinach pod Gdańskiem. Ukończył gimnazjum w Malborku. W 1883 r. rozpoczął studia prawnicze w Heidelbergu. Potem w latach 1884 -1888 studiował filologię niemiecką w Monachium. Tam też osiedlił się po studiach. Od 1895 r. zajmował się tylko pracą literacką. Karierę literacką zawdzięcza naturalistycznemu dramatowi "Młodość" z 1893 r. /polskie wydanie 1896 r./. Potem tworzył opowiadania i powieści w duchu neoromantycznym. Wydał "Mezekow" w 1897 r. i "Die Tat des Dietrich Stobäus w 1911 r. Charakter wspomnieniowy mają dzieła "Scholle und Schicksal" z 1933 r. i "Jahrhudertwende" z 1935 r. Życie w siedemnastowiecznej Polsce przedstawił w powieści poświęconej życiu wybitnego niemieckiego poety Martina Opitza. Poeta ten ostatnie lata życia spędził w Polsce; działał na dworze króla Władysława IV, zmarł w Gdańsku na dżumę w 1639 r.

W Niemczech cieszył się dużą popularnością. Był otoczony honorami zarówno w okresie Republiki Weimarskiej jak i w czasach hitlerowskich. 3 października 1925 r. centralne uroczystości z okazji 60-lecia urodzin pisarza odbyły się w Monachium. Tam też otrzymał dyplomy honorowego obywatela Gdańska i Malborka. Gdańskie wyróżnienie przyznano uchwałą Senatu Wolnego Miasta. Ozdobny dyplom wykonany przez prof. Fritza Pfuhle wręczyła delegacja miasta z senatorem do spraw kultury Hermannem Strunkiem na czele.

M.Halbe przybył do Gdańska dopiero 8 października 1935 r. Z okazji swoich 70-tych urodzin wygłosił stosowny odczyt w Dworze Artusa. Wśród widzów były władze miasta z prezydentem senatu Arturem Greiserem oraz NSDAP z Albertem Forsterem na czele. Następnego dnia sędziwy pisarz odwiedził swój rodzinny dom w Koźlinach, gdzie powitała go ciocia. M.Halbe zmarł 30 listopada 1944 r. na zamku Neuöttin w Bawarii.


opracował: dr Mirosław Gliński
Metryczka publikacji