|
Urodził się 1897 r. w Rosji. Uczestnik pierwszej wojny światowej, rewolucji i wojny domowej 1919-1920. Oficer Armii Czerwonej. Walczył w Hiszpanii /1936-1937/ oraz w wojnie z Finlandią /1939-1940/. W pierwszym okresie wojny niemiecko-radzieckiej dowodził korpusem, potem 3 armią w walkach o Moskwę. Pod Stalingradem walczył na czele 65 armii ogólnowojskowej. Przeszedł cały szlak bojowy od Stalingradu do Berlina. Walczył pod Kurskiem i na Białorusi. Od stycznia 1945 w składzie II Frontu Białoruskiego brał udział w wyzwalaniu Pomorza. W marcu tego roku 65 armia zaatakowała centrum Gdańska od strony Kolbud i Oruni oraz Żukowa i Siedlec. W czasie walk o Główne Miasto punkt dowodzenia 65 armii znajdował się na Biskupiej Górce. Po zakończeniu 30 marca walk o Gdańsk, wojska całego II Frontu Białoruskiego przerzucono w rejon dolnej Odry, gdzie wzięły udział w walce o Berlin. Po wojnie generał P.Batow zajmował wiele wysokich stanowisk w Armii Radzieckiej. Dowodził okręgami wojskowymi, Północną Grupą Wojsk Radzieckich w Polsce, był szefem sztabu Wojsk Układu Warszawskiego. 23 listopada 1965 r. w stopniu generała armii przeszedł w stan spoczynku. Potem przez wiele lat stał na czele Komitetu Weteranów Wojny w Moskwie. Wiele razy odwiedzał Polskę, w tym i Gdańsk. 30 marca 1965 r. na sesji w Ratuszu Staromiejskim Miejska Rada Narodowa przyznała mu tytuł Honorowego Obywatela Gdańska. Wyróżnienie wręczono w czasie uroczystej akademii z okazji XX-lecia wyzwolenia miasta, w hali stoczni przy ul. Jana z Kolna. Paweł Batow zmarł w Moskwie pod koniec kwietnia 1985 r. Autor wydanych w Polsce wspomnień wojennych "W marszu i w boju". opracował: dr Mirosław Gliński
|
Metryczka publikacji